BadGirl x Bankzitters

Part 13

Omg!

Deel 13 alweer!
Brengt 13 echt ongeluk? We gaan het zien..

Veel leesplezier!

---

Kim's pov:

Het is donker in de kamer. Ik hoor een zacht gesnik. Mijn hart breekt een beetje. Voorzichtig loop ik op het geluid af. Robbie ligt opgerold op zijn bed. Zijn ogen rood van het huilen. Zachtjes klim ik naast hem op bed en ga dicht tegen hem aan liggen. Mijn armen sla ik om zijn middel.

Ik streel zachtjes met mijn hand door zijn haar. "Robbie er is niks gebeurd tussen Matthy en mij.." Fluister ik zachtjes tegen de jongen. Hij draait zich om zodat ik hem aan kan kijken. "Echt niet?" Ik schud mijn hoofd. Ik streel zachtjes over zijn wang. "Echt niet! Matthy is een schat, maar ik zou nooit wat met hem willen." Ik zie opluchting in zijn ogen.

"Wat ben ik toch een sukkel, sorry!"
Ik schud mijn hoofd. "Geeft niet, en je bent echt geen sukkel." Er vormt zich een kleine glimlach op zijn lippen. Ik kijk in zijn ogen. Het warme vertrouwde gevoel dat ik krijg als we samen zijn komt weer naar boven. Ik leun zachtjes wat dichter naar hem toe. "Is dit oké?" Vraag ik. Hij knikt. Ik leun nog iets dichterbij. Onze lippen raken elkaar zachtjes.

Als onze lippen zich van elkaar los maken om op adem te komen, zie ik de vermoeidheid in zijn ogen. "Je bent moe of niet lieverd?" Vraag ik zachtjes. Hij knikt verlegen. "Ga maar slapen, morgen moet je weer vroeg op." Hij knikt nogmaals en laat zichzelf in het matras vallen. Hij rolt zich op en gaat onder de dekens liggen.

Ik loop zachtjes de kamer uit om me klaar te maken voor bed. Ik haal een borstel door mijn haren en doe ze in een knotje. Ik was mijn gezicht en poets mijn tanden. Als ik mijn slaapkleding heb aan gedaan loop ik zachtjes weer naar de kamer van Robbie.

/Dit heb ik aan\

Ik kruip zachtjes naast hem in bed en ga dicht tegen hem aan liggen. Ik sla mijn armen om hem heen en leg mijn hoofd in het kuiltje van zijn nek. Ik sluit mijn ogen en val in een diepe slaap. Ik heb voor het eerst in lange tijd geen nachtmerries over het ongeluk.

Robbie's pov:

Ik wordt wakker van het geluid van mijn wakker. Ik slaak een diepe zucht als ik zie dat het nog maar zes uur is. Ik wil me omdraaien om de wekker uit te zetten maar ik voel een zwaar gevoel op mijn borst. Als ik naar beneden kijk zie ik dat Kim tegen me aan ligt te slapen. Een kleine glimlach vormt zich op mijn gezicht. Wat is ze toch lief als ze slaapt, haar mond een klein beetje open. Een paar lokken haar over der gezicht. Zachtjes laat ik mijn vingers over haar wang strelen. ze wordt langzaam wakker van mijn aanrakingen. Slaperig kijkt ze me aan. God wat is ze mooi.

"Morgen schoonheid!" Fluister ik zachtjes. "Morgen Robbie." Antwoord ze slaperig. "We moeten naar school, laatste les voor ons eind verslag." Herinner ik haar. Opeens is ze klaar wakker. Ze schiet overeind en kijkt naar de wekker. "Shit! Ik moet nog zoveel doen." Haastig staat ze op en rent de kamer uit. Ik lag zachtjes.

Ik besluit om zelf ook maar uit bed te gaan en me klaar te maken. Ik kleed me snel om, douchen doe ik wel als ik weer thuis ben. Ik loop de keuken in. Ik zie dat Raoul en Koen al aan de keuken tafel zitten. We doen dan wel niet de zelfde studie maar ook hun zijn druk met hun einde jaarverslag. "Morgen jongens!" Antwoord ik. Ik maak voor mezelf en Kim een kopje koffie klaar. Ik ga bij de jongens aan tafel zitten. "Hoe ver zijn jullie met het verslag?" Vraag ik. "Bijna klaar, alleen het laatste hoofdstuk wil nog niet lukken." Antwoord Koen. "Al klaar, heb het zelfs al ingeleverd." Typisch iets voor Raoul, hij stelt nooit iets uit en is altijd ruim op tijd klaar.

Wanneer Kim de kamer binnen komt lopen kijk ik der met open mond aan. Ze ziet er goed uit. Ze laat iets meer van haar lichaam zien omdat het zo warm is vandaag. Niet gek sinds het al midden Juni is.

/Dit heeft Kim aan\

"Robbie staren is onbeleefd!" Koen geeft me een por in mijn zij. "Sorry.." Zeg ik verlegen. Kim moet lachen om mijn reactie. "Geen probleem schat!" Ze komt bij ons aan tafel zitten. "Hoe zit het met je verslag?" Vraagt Raoul. Ze laat een diepe zucht. "Ik moet echt nog fucking veel doen.." Raoul begint te lachen. "Neem eens een voorbeeld aan je grote broer, ik ben al lang klaar." "Haha, grappig Raoul! Je bent niet eens mijn grote broer, ik ben drie minuten ouder." Raoul is stil. "Maar mam en pap zeiden altijd.." Koen en ik beginnen hard te lachen.

"Zullen we gaan?" Vraag ik aan Kim wanneer ik op sta. Ze knikt. "Later jongens!" Zeg ik terwijl ik de keuken uitloop. "Nog even strijden en je bent klaar Kim!" Zegt Raoul bemoedigend. Kim steekt haar tong uit en loopt dan achter me aan. Mijn auto is inmiddels weer gefixd dus stap ik in. Kim gaat op de bijrijders stoel zitten. Ik kijk der verbaasd aan. "Wil je serieus mee rijden?" Ze knikt. Ze zet de radio aan en kijkt uit het raam.

Kim's pov:

Wanneer we op school aankomen stap ik snel uit en ren het gebouw binnen. Robbie rent achter me aan. Ik loop de college zaal binnen en ga snel achter in zitten. Robbie komt uitgeput naast me zitten. "Moesten we perse rennen?" Vraagt hij hijgend. Ik haal mijn schouders op en focus me op wat de docent zegt. "Zoals jullie weten moet het verslag woensdag voor 18.00 ingeleverd zijn. Elke dag te laat gaat er een punt van jullie cijfer af. Om het jaar te halen moet je minimaal een zes halen voor je verslag. Zijn er nog vragen?" Een paar leerlingen steken hun hand op.

Ik concentreer me op de laptop voor me. Ik staar naar het blanke document. Toen ik zei dat ik nog veel moest doen bedoelde ik eigenlijk dat ik nog niet was begonnen. Ik doe mijn oortjes in en ga druk aan het werk. Het scheelt dat als ik weet waar ik over ga schrijven ik alles makkelijk op papier zet.

---

Alright, 13 brengt gelukkig geen ongeluk!

Ik voel het einde van dit verhaal naderen, sorry!

Binnen kort begin ik met het posten van een nieuw verhaal!

Vergeet geen reactie achter te laten en te stemmen💫