YALANLA KURULAN DÜNYA

46 46 1
                                    

Akşam yemeği yenip sofra kaldırıldıktan sonra


küçük kulübenin ışıkları sönmüştü. Yalnızca


Zehra'nın odasının ışığı yağlı pis camların arasından


süzülüyordu. Zehra bu sene 8.sınıfa geçmişti. Artık


kendisini büyük bir genç kız gibi görüyordu. Her ne


kadar fakir bir ailenin çocuğu olsa da davranışlarıyla


bunu tam tersi gibi gösteriyor ayrıca kendisini küçük


düşürüyordu. Tabi Zehra bunların farkında değildi.


Arkadaşları Zehra'ya "çocukça hareketler yapmaktan


vazgeç" dediklerinde kızıyor ve ortamdan hemen


ayrılıyordu. Okulda kendisini zengin ve kibirli


göstererek arkadaşlarının arasına katı lamı yordu.


Okuldaki kendini beğenmişliği herkesin dikkatini


çekiyordu.


Annesi Cahide Hanım ise orta yaşlı kızının


geleceğinin güzel olması için fazlasıyla çalışan bir


bayandı. Ölüm onu dört yıl önce eşinden almıştı.


Babası öldüğünde Zehra on yaşındaydı. Zehra


babasının ölümünden sonra iyice yıkılmış ve hayata


küsmüştü. Bu yüzden sürekli yalanlar söylüyordu.Bu


yalanları düzeltmeye gelince ise bir türlü


başaramıyor, düzelteyim derken daha da derine


batıyordu. Hâlbuki düşünemiyordu yalanlar sonrasında başına gelebilecekleri...



Oysa zavallı kadıncağız kızma istediği gibi bir hayat veremediği için ne kadarda


üzülüyordu. Cahide hanım kızının okulda yaptıklarından habersizdi. Haberi olsa kim


bilir neler yapardı neler düşünürdü. Kızına güzel bir gelecek verebilmek için o kadar


çabalıyordu ki...


Artık yatma vakti de gelmişti. Zehra odasının ışıklarının kapatıp yatağına girdi.


Yatakta bir oyana bir buyana dönüp duruyordu fakat uyuyamıyordu. Arkadaşlarına ve


okul çevresine söylediği yalanlar uyumuyordu onu. Birden bire kendi kendine sorular


sormaya başladı. Neden okuldaki hareketleri beğenilmiyordu? Neden okuldaki en


beğenilen kız olamıyordu? Neden ev ve okul hareketleri birbirine uymuyordu? Neden ?


Neden ? Neden ? ve Niçin? Sorduğu bu soruların hiçbirini yanıtlayamıyordu. Sorular


arttıkça yanıtlar yorumsuz kalıyordu.


Zehra'nın kafası iyice karışmıştı Söylediği yalanlara herkesi inandırmak istiyordu.


Bu düşünceler arasındayken bir ara of yeter diye bağırdı." Yeter artık hiçbir şey


düşünmeyeceğim" dedi ve uykuya daldı. Sabah olmuştu annesi Cahide kızına " Zehra


hadi kalk yavrum kahvaltı hazır, birazdan aşağıya inmezsen okuluna geç kalacaksın"


dedi.Bu arada annesi "hadi çabuk olda sana güzel haberlerim var" dedi. Zehra güzel

Mükemmel HikayelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin