"May be we're perfect strangers..."
"May be it's not forever..."
မနက္ေစာေစာစီးစီး ဖုန္းringtoneသံက အခန္းေလးထဲ ထပ္ခါထပ္ခါ ဆူဆူညံညံျမည္လို႔ေနတယ္။
"က်စ္..!"
ဆိုင္းေလာ့ဒ္ က်စ္ကနဲစုတ္သပ္မိရင္း ေခါင္းအံုးျဖင့္ နားတစ္ဖက္ကို ဖိပိတ္လိုက္ေပမဲ့ ဆူညံေနတဲ့ ဖုန္းသံကေတာ့ နားထဲတိုးဝင္ေနဆဲပဲ။မနက္ေစာေစာစီးစီး ဘယ္သူကမ်ား ဖုန္းလာေခၚေနတာလဲ။ဖုန္းကမကိုင္မခ်င္း ေခၚေနမည့္သေဘာမွာ ရိွေနတာမို႔ ဆိုင္းေလာ့ဒ္ အိပ္ခ်င္မေျပစြာ ကုန္းထရင္း ဖုန္းအားဆြဲယူလိုက္သည္။screenေပၚမွာေပၚေနတာက ဖုန္းနံပါတ္အစိမ္းတစ္ခု...။
"ဟယ္လို..."
ဖုန္းထဲမွ အိပ္ခ်င္မေျပစြာ ခပ္ေဆာင့္ေဆာင့္ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံၾသၾသေၾကာင့္ ရွင္းခန္႔ ႏႈတ္ခမ္းတို႔အား အလိုအေလ်ာက္တြန္႔ေကြးမိသြားသည္။ညတုန္းက မနက္၂နာရီႀကီး ေျပးေျပးလႊားလႊား အိမ္ေရ႔ွေရာက္လာၿပီး
ဘယ္အခ်ိန္မွ သြားျပန္အိပ္လဲမသိ။အခုထိ ႏိုးေသးပံုမေပၚေခ်။
"ႏိုးၿပီလား..."
ျငင္သာစြာထြက္ေပၚလာေသာ ေယာက္်ားသံတစ္ခုေၾကာင့္ ဆိုင္းေလာ့ဒ္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္မိသည္။အသံကိုရင္းႏွီးသလို ရိွေပမဲ့ ဘယ္သူမွန္းလဲ မမွန္းဆႏိုင္ေခ်။
"ဘယ္သူလဲမသိဘူး..."
"ကိုယ္ပါ...."
ေလသံအတက္အက်ကို ဖမ္းဆုပ္ၾကည့္ေပမဲ့ ေလသံက ျငင္သာစြာတည္ၿငိမ္လို႔ေနသည္။
"ႏိုးၿပီဆိုရင္ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး ကိုယ့္ဆီလာခဲ့အံုး..."
အာရံုစိုက္နားေထာင္ေနရင္းျဖင့္ ျငင္သာေသာ္လည္း အထက္စီးဆန္မႈတို႔ ပါဝင္ေနေသာ ေလသံကိုသတိျပဳမိသြားကာ ရွင္းခန္႔ေမာင္မွန္း သိလိုက္သည္
"ခင္ဗ်ား...ဖုန္းနံပါတ္ဘယ္ကရတာလဲ..."
ဆိုင္းေလာ့ဒ္ေမးမိေတာ့ ဖုန္းထဲမွ ခပ္ဟဟရယ္သံထြက္လာၿပီးမွ...
"မင္းဆိုင္ ဆိုင္းပုဒ္ႀကီးထဲမွာ ထည့္ထားတယ္မဟုတ္ဘူးလား.."
!ဟုတ္သား..သူ႔ဆိုင္ရဲ့ ဆိုင္းပုဒ္ေအာက္မွာ ဆက္သြယ္ဖို႔ ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ထည့္ထားေပးတာပဲ...ဒီလူ သူ႔အေၾကာင္းေတြကို ဒီေလာက္အထိ အေသးစိတ္လိုက္ၾကည့္ထားတာလား..!
YOU ARE READING
Wild Rose(complete)
General Fiction"ခင္ဗ်ားက ဟီရိုးအင္းလိုပဲ မေကာင္းမွန္းသိေနေပမဲ့လည္း လူက္ုိအရူးအမူး စြဲလမ္းေစတယ္" 19.2.2022 "ခင်ဗျားက ဟီရိုးအင်းလိုပဲ မကောင်းမှန်းသိနေပေမဲ့လည်း လူက်ိုအရူးအမူး စွဲလမ်းစေတယ်" ...
