Benim ruhum delik delikti. Biri benim anahtarımı bulup açsa ve o ruhu çıkarsa , ruhumun üzerindeki yanık izlerinden , hayal kırıklığı izlerinden , acı izlerinden doğan büyük delikleri görürdü. Bense o ruhu içimde taşıyandım.
Simay İpek
•19/12/21•
•...
İkinci bölüm şarkısı : Çok Düşündük-Küçük Kızım (bununla okumazsanız ölürmüşüm hele de Ediz- Lâl sahnesinde)
Bölüm fotoğrafı :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalarr ❤️
...
Bazı hisler vardı: Kalbinizde büyük bir nasır oluşturacak kadar kötü bir his olabilirdi ya da mutluluktan midenizde oluşan kasılmalar da olurdu.
Kötü hislerin geçeceğine inanılırdı ama yine de ne olursa olsun yaşanırdı.
İçimde kötü bir his vardı.
Öfkeli oğlum , ortada yoktu ve kimse de ne olduğunu söylemiyor ;onu çağırmıyordu.
Çıldırmama çok az kalmıştı.
Kartal'ın gözleri önce Ali'ye döndü. Ali ,başını iki yana salladı. Gözlerim , tıpkı öfkeli bir aslanın hedefine çevrildiği gibi Ali abime çevrildi.
"Neden bana söylemiyorsunuz?" dedim kırgın bir sesle. "Ona ne olduğunu bilmek benim hakkım değil mi?"
Kartal , gözlerini Ali'den çekti. "Öyle kırgın kırgın konuşma...Yarın götüreceğim seni tamam mı?" dedi yüzümü avuçlarının içerisine alarak.
Başımı iki yana salladım. "Şimdi gitmek istiyorum..." dedim ama Kartal'ın bakışları o kadar netti ki, bir de "Lütfen Kartal..." diye ekledim.
"Kartal hayır!" Ali , dişlerini sıkarak konuştuğunda ona döndüm. "Neden?" dedim karşısına geçerek.
"Nedeni yok girmeyeceksin onun yanına" sert sesiyle konuşsa da ben de susmadım : "Lâl burada deseniz o buraya Fizan'dan uçarak gelir!" ayağımı yere vurdum.
Safir abime döndü gözlerim. "Sen ? Sen bana hiçbir şey söylemeyecek misin?"
"Üzgünüm güzelim"
Sinirle inledim. Bakışlarım ikizlerimin ve abilerimin üzerinde gezinse bile hiçbiri bana ne olduğunu söylemedi.
