အဖြူရောင်နုနု(complete)🚨

Chapter 4 unicode

🔸အဖြူရောင်နုနု🔸4

            အပိုင်း~၄
ရေဆန်လေဆန်×××အတူတူလိုက်ခဲ့မယ်
ကိုကိုဟာလေကျွန်မရဲ့ဘဝပဲ×လှိုင်းလေးကျော်ကာ
ကိုကိုရေလိုက်လာမယ်××လုံခြုံစွာငြိမ်းချမ်းပါရစေ။
အသည်းရဲ့ဒိုင်ယာရီ ××ကိုကိုအချစ်ဦး.......

ဖုန်းလက်ခံရရချင်းသူမထထွက်လာခဲ့သည်။ဆိုင်
ရောက်တော့စားပွဲပေါ်မှာဇတ်ကျိုးကျနေတဲ့ကိုကို့ကိုတွေ့လိုက်ရလို့မျက်၀န်းမှာမီးတွေ၀င်းခနဲ
တောက်လာသည်ဟုထင်ရသည်။
" ကိုကို ..ကိုကို သတိထားအုံးလေ...."
ခေါ်လှုပ်နှိုးလို့ပင်မရတော့...
"ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ..."
" ဆိုင်ကိုရောက်လာတုန်းကတော့အေးအေးဆေး
ဆေးပဲမမလေး..သူဗိုက်ဆာတယ်စားပြီးရင်နဲနဲ
သောက်မယ်လို့ပြောတာနဲ့...
ချပေးပြီးကျွန်တော်လည်းဒီဘက်မှာအလုပ်များနေ
လို့မကြည့်ဖြစ်တာ..တော်တော်မူးနေပြီပဲ..."
" မသောက်တတ်တဲ့လူကိုအဲ့လောက်အရက်ချပေးလို့ဖြစ်မလား..ဒုက္ခပါပဲ...ကိုကို ..ကိုကိုရေ
ထအုံးလေ..."
တအင်းအင်းနဲ့ညီးသံပဲပြန်ထွက်လာသည်။
ဆွဲမထူတော့လေချဉ်တတ်လာပြီး..ဝေါ့ခနဲအန်ချ
ပါသည်။
ဖြူဖြူက တစ်ရှူးစတွေဆွဲထုတ်ပြီးသူ့နှုတ်ခမ်းက
ပေကျံတာတွေကိုသုတ်ကာ...
" ကိုကိုကို့ အိမ်ပြန်ပို့မှဖြစ်မယ်...."
ကိုစိုးသိမ်းကဆိုင်ကဝိတ်တာကရင်လေးကိုလှမ်းခေါ်ပြီး..နှစ်ယောက်သူ့အားမကာဖြူဖြူ့ကားပေါ်အထိတင်ပေးပါသည်။
ဖြူဖြူကကားမောင်းရင်းကရင်လေးအားနောက်ခန်း
မှာသူ့ကိုထိန်းထားခိုင်းသည်။
" ခေါင်းကိုသတိထားနော်..."
" ဟုတ်မမလေး..."
အိမ်ရောက်တော့သူ့ကိုကားထဲကထုတ်ပြီးချိုင်းက
နေတစ်ယောက်တစ်ဖက်တွဲကြတော့...
" ဘာလုပ်နေကြတာလဲ...ဖယ်..."
" အိမ်ရောက်ပြီကိုကို ခဏလေး..."
"ဘာအိမ်လဲကွာ... လွှတ်...."
သူရုန်းကန်လိုက်တော့ကရင်လေးရေမြောင်းထဲ
ဇောက်ထိုးဆင်းရမလိုဖြစ်သွားသေးသည်။
လူမကြပေမယ့်ဖိနပ်ကတော့ပလုံခနဲ...
" ကျနော့်ဖိနပ်..."
" နောက်မှကောက် ...."
ခြံထဲ၀င်လာတော့အိမ်တံခါးကသော့ပိတ်ထားသည်
။ကိစ္စမရှိဘယ်မှာထားတတ်မှန်းဖြူဖြူသိပေသည်။
" ကရင်..နင့်ဘေးမှာနံကရိုင်းမယ်တော်စင်တွေ့လား...အဲ့ဒီ့ကအင်တုံအောက်ကိုစမ်းလိုက်"
" ကြံကြီးစည်ရာဗျာ ထားလည်းထားတတ်ပါ့.."
" ကဲ အမြန်ဖွင့်လေ...."