နေရာလွတ်နှင့်အတူသားရဲကမ္ဘာဆီသို့ [COMPLETE]✓

Chapter 10.2

(Unicode)

ဝါးလား ဒါမှမဟုတ် အပြာရောင်သစ်သားလား

"အဲ့ဒီဟာအကြောင်း ခင်ဗျားစဉ်းစားကြည့်လိုက် အဲ့လိုအပင်မျိုးက အပိုင်းလေးတွေ ရှိပြီးတော့ အရွက်တွေက သေးသေးသွယ်သွယ်လေးလေ" ပိုင်မုက စိတ်မပါလက်မပါပြောလိုက်ပြီး အရွယ်ရောက်orcနှစ်ယောက်ကို မျှော်လင့်ချက်တွေနဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။

"ကိုယ်တို့တကယ်ကို မင်းပြောတဲ့အပင်မျိုး မမြင်ဖူးဘူး ဒါပေမယ့် မင်းပြောတဲ့အပင်နဲ့အရမ်းဆင်တူတဲ့ အပင်တစ်ပင်တော့ရှိတယ်"ခဲယ်လ်တစ်က ခနလောက် စဉ်းစားခဲ့တယ်။ပိုင်မုဖော်ပြတဲ့အရာနဲ့ဆင်တဲ့အပင်တစ်ပင် သူမြင်ဖူးတယ်။ဒါပေမယ့် အဲ့ဒါက အစိမ်းရောင်တော့ မဟုတ်ဘူး။

"အကိုကြီးပိုင်မု အစ်ကိုပြောတဲ့ဟာက အသားခြောက်လုပ်ဖို့ ပစ္စည်းလား"ပိုင်မုက တစ်စုံတစ်ခုကို ရှာနေတယ်လို့ တပေါက ကြားတော့ သူစိတ်၀င်စားသွားတယ်။

"မဟုတ်ဘူး အစ်ကို တခြားဟာ သုံးဖို့ရှိလို့"ပိုင်မုက ‌ဆွံ့အသွားတယ်။ဘာလို့ ဒီခြင်္သေ့လေးက တနေ့လုံးလိုလို စားချင်နေရတာလဲ။

"အိုး ပျင်းစရာကြီး"အဲ့ဒါက အစားအစာအတွက် မဟုတ်ဘူးဆိုတာကိုကြားတော့ တပေါက ရေရွတ်လိုက်တယ်။သူရေရွတ်တာကို ပိုင်မုကြားတော့ ပြုံးတောင်မပြုံးနိုင်တော့ဘူး။ဒီပြီးပြည့်စုံတဲ့အစားသမားကတော့လေ။

"ခဲယ်လ်တစ် အပင်က ဒီနေရာကနေဆို ဝေးလား"ပိုင်မုက အဆက်ပြတ်သွားတဲ့ခေါင်းစဉ်ကို ဆက်ပြောလိုက်တယ်။

"အရမ်းမဝေးပါဘူး ကိုယ်တို့ ‌ဖြည်းဖြည်းလျှောက်သွားရုံနဲ့ရောက်တယ်"ခဲယ်လ်တစ်က အနီးနားကို ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောခဲ့တယ်။

ပိုင်မုနဲ့ခဲယ်လ်တစ်က စကားပြောနေကြပြီး လိန်းကျယ်က အန်းချီလော့နောက်ကို လိုက်နေကာ သူ(အန်းချီလော့)နဲ့ စကားပြောနေတယ်။တပေါက သားရဲပုံစံကို ပြောင်းလိုက်ပြီး သူတို့နားကနေ ထွက်ပြေးသွားတယ်။တောအုပ်ထဲက ထွက်လာတဲ့ ယုန်လိုမျိုး တိရိစ္ဆာန်ငယ်လေးတွေကို အမဲလိုက်နေပြီး ငှက်တွေကို ခြောက်လှန့်ဖို့ ချုံပုတ်တွေထဲကို အပြေးအလွှားသွားခဲ့တယ်။တစ်ယောက်တည်း ကစားရတာကလည်း အရမ်းပျော်ဖို့ကောင်းပါတယ်။(T/N-အေးလေး အေးလေ ကလေးက အတွဲနှစ်တွဲကြား အပိုမီးလုံးလေးကို ဖြစ်လို့🤣)