Chapter 21

2.9K 588 11
                                    

Uni

ဖေ့ချန်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးက ဓာတ်လိုက်မိသလို တုန်ယင်အေးခဲသွားတယ်။

နန်ဟွိုင်လင်က သူ့ရဲ့လည်ပင်းကို အသိစိတ်ကင်းမဲ့စွာ နမ်းရှိုက်နေတုန်းပဲ။ ပြီးတော့ တစ်ချက်တစ်ချက် စိတ်အားထက်ထက်သန်သန်နဲ့ ကိုက်နေပြီး လျှာနဲ့ လျက်တာက ပိုသေးတယ်။

ဖေ့ချန် နန်ဟွိုင်လင်ရဲ့ အနီရောင်သန်းနေတဲ့ မျက်နှာလေးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး တိုးညှင်းစွာပြောလိုက်တယ်။ "မင်း အရင်စတာနော်။ အဲ့တာကြောင့် ကိုယ့်ကို အပြစ်လာမတင်နဲ့။ ကိုယ်ရဲ့တံတွေးက ဆေးသွင်းတာထက်ပိုပြီး အစွမ်းထက်တယ်"

ဖေ့ချန်က သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို နန်ဟွိုင်လင်ပေါ်စောင်းကာ တက်ဖိလိုက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ကာ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရှိုက်လာတယ်။

နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံက ထိကပ်နေကြပြီး လျှာတွေကလည်း တစ်ခုကိုတစ်ခု ရစ်ပက်နေကြတယ်။

နန်ဟွိုင်လင်က နို့စို့နေတဲ့ကလေးလေးတစ်ယောက်လိုပဲ ဖေ့ချန်ရဲ့ပါးစပ်က အရည်တွေကို လောဘကြီးစွာ စုပ်ယူနေတယ်။ နန်ဟွိုင်လင်ရဲ့အပြုအမူကြောင့် သူ့ရဲ့ ကိုယ်ကနေ ဝိဉာဥ်သုံးခု ကွဲထွက်သွားကာ အဝေးကို လွင့်မျှောသွားသလို ဖေ့ချန်ခံစားနေရတယ်။ ပြီးတော့ နန်ဟွိုင်လင်ကို ဆန့်ကျင်ပြီး သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကို အသုံးမပြုဖို့ သူ့ကိုယ်သူ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းတွေ အကုန်လုံးကို အဲ့တာက ယူသွားတယ်။

ရုတ်တရက် အဖြူရောင်အလင်းတန်းတစ်ခုက သူ့အတွေးထဲကို ဖျက်ကနဲလျင်မြန်စွာ ဝင်ရောက်လာတယ်။

အဲ့တာက....နန်ဟွိုင်လင်နဲ့ ဒီလိုမျိုးကြမ်းတမ်းတဲ့အနမ်းတွေ....ဒီအထိအတွေ့ ၊ ဒီအရသာ၊ သူ့လျှာနဲ့ သေသေချာချာထိတွေ့ခဲ့ဖူးတဲ့ အရတွေ....ဒါတွေက အိပ်မက်တစ်ခုထဲမှာပဲ ဖြစ်နိုင်ခဲ့တာ မဟုတ်လား? ဒါပေမယ့် ဘာလို့ ဒါက အရမ်းလက်တွေ့ဆန်တယ်လို့ ခံစားနေရတာလဲ?

"မင်း ဘာလုပ်နေတာလဲ?"

ရေခဲဓာတ်လွှမ်းမိုးနေတဲ့ အသံတစ်ခုက ဖေ့ချန်ကို သူ့ရဲ့ ရှုပ်ထွေးနေတဲ့ အတွေးထဲကနေ လှုပ်နှိုးလိုက်တယ်။ ဖေ့ချန်က သူ့ရဲ့လျှာနှင့် နှုတ်ခမ်းတွေကို နန်ဟွိုင်ဟင်ဆီကနေ မြန်မြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်ပေမယ့် သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က နန်ဟွိုင်လင်ပေါ်မှာ ဖိထားတုန်းပဲ။ တံခါးပေါက်နားမှာရပ်နေတဲ့ ဖေ့ကျန်းကို ဖေ့ချန်မျက်နှာတွေနီရဲပြီး လည်ပင်းကျောတွေထောင်ကာ လှည့်ကြည့်လိုက်မိပြီး အမှတ်တမဲ့ အသံထွက်သွားတော့ သူ့ရဲ့အသံက အက်ကွဲနေတယ်။ "အကို!"

ကျတော့်ရဲ့ နဂါးကောင်လေး(MM trans)Where stories live. Discover now