Forbidden

14.9K 155 9
                                    

Jahree: 'Someone told me stay away from things that aren't yours.'

Jenzi: 'But was he yours, if he wanted me so bad?'

Start-

"Ang boring." Anas niya habang naglilibot sa buong hospital.

Czekiah was gone. Simula ng dumating ata si Homer sa hospital parang biglang palagi na lang nataranta si Czekiah tapos nabalitaan pa niya na nagnurse na ito ngayon sa isang Mental Hospital.

Akmang papasok siya sa isang room ng biglang bumukas iyon at nabangga ang ulo niya sa dibdib nito.

"D-doc Johansen! Sorry po." Agad na hingi niya ng paumanhin.

Johansen smiled at her.

Nalaglag ang panty niya.

Chos! Pero malapit na. Jusko, ang gwapo-gwapo talaga, ang lakas pa ng sex appeal 'yong tipong makaka-wet.

Tumikhim ang doctor. Napaayos siya ng tayo at agad na dumistansya dito.

Shuta, muntik na siyang maglaway!

Crush na crush ng marami si Doc Johansen. 'Yon nga lang hanggang crush lang sila.

He's married, and she heard that his relationship to his wife is perfect. Parehas na doktor kasi ang dalawa, relationship goals ganoon.

Kainggit naman. Siguro maghahanap na rin ako ng male Nurse ko. Hehehe.

"S-sorry ulit, Doc. Excuse me." She said and slid herself inside the room where he exited.

Napabuga siya ng hangin.

She's curious about his wife. Kahit kailan ay hindi niya nakita ang asawa nito na binisita man lang ang doktor. It's understandable that they're both busy but if she got a husband like him, she'll definitely make time for him.

The next day, her day was toxic. She got so very busy that she forgot her lunch. May pasyente pa na matigas ang ulo.

"Dain, palitan mo si Jenzi sa tatrabahuin niya. Why are you just chilling there? You're supposed to work!" Sermon ni Johansen sa katrabaho niya dahilan para mahimasmasan siya.

"S-sorry, Doc!" Agad na paumanhin nito.

She excused herself and went to cafeteria. Gusto na muna niyang kumain kahit papaano bago umuwi, at least magka-enerhiya man lang siya.

"Jenzi, wait!" Pigil sa kanya ni Doc Johansen.

Napatigil siya sa paglalakad at lumingon dito at pagod na ngumiti.

"Doc..." Bati niya.

"I'll drive you home, Jen. I already take out some food for you to eat at home. Kanina ko pa napansin na abala ka." Seryosong saad ni Doc Johansen.

Hindi niya napigilang kiligin. Pero bawal, Jenzi! Kasal na 'yan.

"Ah, salamat, Doc! Hindi ka na lang sana nag-abala pa. Nakakahiya naman."

Sinabayan na siya nito sa paglalakad papalabas ng hospital. Hindi na siya tumungo sa canteen dahil sabi nga nito ay may binili na itong pagkain.

"Don't be, it's my pleasure." Doc Johansen smiled at her.

Ayon na naman. Parang lumalambot ako sa pa-sweet nito, ha? Pero baka concern lang talaga si Doc? Siguro ganito rin siya sa ibang Nurse.

Johansen drive her home. Pala-kwento at at nakakatuwang kausap. Nawala tuloy ang pagod niya.

Tumigil nansa wakas ang sasakyan nito sa tapat ng bahay niya. Inabot ng binata ang paper bag mula sa back seat at binigay sa kanya.

"Huwag ka munang matulog agad pagkatapos mong kumain. Let tge food digest." Bilin nito.

Xtra's R-18 (Short Stories Compilation)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon