အပိုင်း ၁၃၃ : သတ်ဖြတ်ခြင်းကို ခိုးယူသူ

387 50 1
                                    

အပိုင်း ၁၃၃ : သတ်ဖြတ်ခြင်းကို ခိုးယူသူ

နဂိုက တစ်ယူသန်ပြီး ထင်ရာစိုင်းတတ်တဲ့ လျှိုယန်ဟာ... အခုအချိန်မှာ ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေနဲ့ စိုရွှဲနေခဲ့ပြီး... အလင်းတန်းတွေနဲ့ လွှမ်းခြုံနေတဲ့ ပန်ကျဲကို တုန်ရီနေတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကြည့်လိုက်ပါပြီ။

အဆုံးမဲ့ လေဟာနယ်နဲ့ ခွဲခြားထားခဲ့ပေမယ့်... ဒီလိုမျိုး ဖိနှိပ်လွှမ်းမိုးနိုင်တဲ့ အော်ရာတွေကို ပိုင်ဆိုင်ထားသေးတာပါ... ဒီတာအိုခြေလျှင် ခရီးသည်ဟာ တကယ်ကိုပဲ နာမည်နဲ့ ကျော်ကြားမှုနဲ့ လိုက်ပါပေတယ်။

လျှိုယန်ကို အနည်းငယ် ဝေဖန်လိုက် အပြီးမှာ... ပန်ကျဲဟာ သူ့ကို လျှစ်လျှူရှုထားလိုက်ပြီး... ချန်ကန်းရဲ့ တင်ပြမှုကို တိတ်တဆိတ်ပဲ နားထောင်ခဲ့ကာ တည်ငြိမ်စွာနဲ့ပဲ... "ကဲ... မင်းကိုယ့်ကိုယ်ပဲ ဖြေရှင်းလိုက်ပါ..."

သူ့ရဲ့အင်္ကျီစကို ဝေ့ယမ်းလိုက်တော့... အဖြူရောင် အလင်းတန်းလေး တစ်ခုဟာ လေဟာနယ် အလွှာပေါင်း များစွာကို ကျော်ဖြတ်လာခဲ့ပြီး... ချန်ကန်းရဲ့ အရှေ့ကို ကျလာခဲ့ပါပြီ။

"မင်းက ဟိုလူရဲ့ မှော်ကျိန်စာ ဝင်္ကပါကို ဒါလေးနဲ့ ဖြေရှင်းနိုင်တယ်...."

ချန်ကန်းဟာ သူရလိုက်တဲ့ အဖြူရောင် အလင်းတန်းလေးကို စစ်ဆေးကြည့်လိုက်ပြီး... သူ့ရဲ့ မျက်နှာဟာ ပျော်ရွှင်မှုတွေနဲ့ ပြည့်သွားခဲ့ကာ ရိုသေလေးစားစွာနဲ့.... "ဟုတ်ကဲ့ပါ... ဒါလေးနဲ့ ဆိုရင်တော့ ကျွန်တော်ဟာ စီနီယာပန်ကို ဒုက္ခထပ်ပြီးမှ မပေးရတော့ပဲနဲ့... ဟိုတာအိုဆရာလင်းကို လွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ပဲ ရှင်းပစ်နိုင်တော့မှာပါ..."

ပန်ကျဲက ခေါင်းညိတ်လိုက်ရင်း... "ကဲ... ဒါဆိုလည်း လှုပ်ရှားလိုက်တော့... တကယ်လို့များ သူ့ဆီမှာက အဲ့ဒီပစ္စည်းလေးက တကယ်သာ ရှိနေခဲ့ရင်... ငါ့ဆီကို မပျက်စီးစေပဲ သေသေချာချာ ပြန်ယူလာပေး ရမယ်နော်..."

ချန်ကန်းကလည်း လျှင်မြန်စွာနဲ့ပဲ ခေါင်းကို တဆတ်ဆတ်နဲ့ ညိတ်လိုက်ပါတော့တယ်။

ပန်ကျဲကလည်း ရုတ်တရက်ပဲ တစ်စုံတစ်ခုကို စဉ်းစားမိခဲ့ပြီး... "ဟာ... သူ့ရဲ့တပည့် တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့... ရှီမိသားစုက ကလေးလေးဟာ ဒီနှစ်ဆိုရင် ငါးနှစ်.. ခြောက်နှစ်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ် မဟုတ်ဘူးလား?"

ဂန္တဝင်ဂိုဏ်းချုပ် အတွဲ (၂) UnicodeWhere stories live. Discover now