အပိုင်း ၁၈၈ : တရားမျှတရမှာပေါ့

384 57 0
                                    

အပိုင်း ၁၈၈ : တရားမျှတရမှာပေါ့

"မင်းတို့က ငါ့ရဲ့တပည့်ကို အနိုင်ကျင့်ပြီးမှ ဒီအတိုင်း ထွက်သွားလို့ရမယ် ထင်နေတာလား?"

လင်းဖုန်းက စူတောင်က အကြီးအကဲတွေကို တည်ငြိမ်စွာ ကြည့်နေရင်း ပြောလိုက်ပါတယ်။

ဝဝပုပုနဲ့ အကြီးအကဲက နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး… "မင်းက ငါတို့ကို အခုထိ လိုက်ရှုပ်ချင်နေသေးတာလား? ငါတို့ စူတောင်မှာက ဓားကျင့်ကြံသူပေါင်း ဆယ်သန်းရှိတယ်… တစ်ယောက်ကို ဓားတစ်လက်နဲ့ ဆိုရင်ပဲ မင်းကို အပိုင်းပိုင်း အစစဖြစ်အောင် နှုတ်နှုတ်စင်းပစ်လို့ရတယ်ကွ…"

လင်းဖုန်းကတော့ ဒီမှတ်ချက်ကြောင့် စိတ်မဆိုးသွားခဲ့ပဲ ပြုံးလိုက်ကာ… သူ့ရဲ့ ညာလက်ကို ဆန့်တန်းလိုက်ပြီး လက်ချောင်းတွေကို ကားလိုက်ပါတယ်။

သူ့ရဲ့ ညာလက်ဝါးကနေပြီး ခရမ်းရောင် တိမ်တိုက်တွေဟာ ထိုးထွက်လာခဲ့ပြီး… စူတောင်က ကျင့်ကြံသူ လေးယောက်ကို ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့ပါတယ်။

"ရိုင်းလိုက်လေ!" စူတောင်က ကျင့်ကြံသူတွေကလည်း အော်ဟစ်လိုက်ပြီး… သူတို့ရဲ့ ဓားတွေကို ဆွဲထုတ်လိုက်ကြကာ လင်းဖုန်းရဲ့ တိမ်ဝင်္ကပါကို ဖျက်ဆီးဖို့ ကြိုးစားလိုက်ကြပါတယ်။

ဒါပေမဲ့လည်း ခရမ်းရောင် တိမ်တိုက်တွေဟာ ဘေးပတ်ပတ်လည်က လေဟာနယ်ကို ဝန်းရံပိတ်ဆို့ ထားခဲ့ပြီး… သူတို့ကို အပြင်က ကမ္ဘာနဲ့ ခွဲခြားထားခဲ့တာပါ။

ခဏလောက် အပြင်းအထန် ဖရိုဖရဲ.. ကစဉ့်ကလျား ဖြစ်သွားပြီးနောက်မှာတော့… စူတောင်က ကျင့်ကြံသူတွေဟာ ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်နေကြပြီး… သူတို့ရဲ့ အပေါ်က ကောင်းကင်.. တိမ်တိုက်… သူတို့ရဲ့ ခြေအောက်က မြေကြီးနဲ့ မြစ်ချောင်းတွေဟာ… အကုန်လုံး ခရမ်းရောင် ပြောင်းသွားကြတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ သူတို့က နောက်ထပ်ကမ္ဘာ တစ်ခုကို အပို့ဆောင်ခံလိုက်ရသလိုပါပဲ။

အဝေးက ကောင်းကင်ယံမှာ ခရမ်းရောင် နေမင်းဟာ မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းရဲ့ အပေါ်ကနေပြီး မြင့်တက်လာခဲ့ကာ… အကုန်လုံးကို ခရမ်းရောင် အလင်းတန်းတွေနဲ့ လွှမ်းခြုံထားခဲ့ပြီး… သက်တောင့်သက်သာ ရှိလှတဲ့ နွေးထွေးတဲ့ ခံစားချက်မျိုးကို ပေးနေခဲ့ပါတယ်။

ဂန္တဝင်ဂိုဏ်းချုပ် အတွဲ (၂) UnicodeWhere stories live. Discover now