Hatsukoi

Prologue:

It was a mesmerizing morning at the baranggay of Balili, La Trinidad, Benguet. Nakasuot ng panlamig ang lahat dahil pumatak nanaman sa napakababang numero ang temperatura sa lugar.

It was the beginning of June, twenty sixteen. Sumibol na ang mga bulaklak sa lugar simula pa noong Pebrero at hanggang ngayon nga ay sumisibol pa ang iba rito.

Hindi mawala ang mga tawa at ngiti sa labi ng mga kabataang pumapasok sa Epiphany Christian Academy, it was the sixth day of June. The first day of classes and entrance ceremony of the said academy will be held soon.

Masasayang nagsisidatingan ang mga istudyante sa paaralan, isa nanamang bagong taon ng pag-aaral ang siyang mabubuo.

“Ano na, Sara, nakita mo na ba?” tanong ng isang babae sa kaniyang kaibigan. Nanlaki ang mga mata nito nang makita niya ang kaniya pangalan sa listahan.

“Ah nakita ko na, nasa Section C ako.” Ngiti nito.

“Ikaw ba, Pia, anong section ka?” tanong naman nito sa kaibigan.

“Sa Section D naman ako.” Yuko naman nito, napabuntong-hininga naman ang isa nilang kasama at tumugon din.

“Section A ako.” Nanlaki ang nga mata ng dalawa at kaagad napatingin sa isa pa nilang kaibigan.

“Talaga ba, Leni? Ano ba ’yan, ’di man lang tayo nagka-sama-sama ngayong taon.” Hinaing ni Sara, napahinga silang tatlo nang malalim.

“Well, atleast we can see each other in the track and field club.” Pia smiled, they all then nodded and laughed.

“Yeah, true.” They all agreed.

“Siya nga pala, do you think na makakapag-recruit tayo ng mga bago sa senior high department?” tanong ng isa.

“Yeah I hope we could recruit some new grade ten students, I heard that many of them are fast runners.” Bumulong ang isa.

“Ay shet, nakalimutan ko ’yong mga dadalhin kong posters dito!” Napabulalas si Sara. Nanlaki naman ang mga mata nila Pia at Leni dahil sa pagkabigla, kaagad napatugon si Pia.

“Ano?! Eh ’di ba pinagawa sa’yo ni Francis ’yon no’n pang summer break, how could you forget about it now?!” Naiira niyang tanong, napakamot naman sa kaniya ulo si Nancy.

“Nakalimutan ko nga eh…”

“Sinasabi ko na sa’yo, importante ’yon…”

But amidst of her friends barking around with that certain matter, Leni focused her attention to someone not-so-far. A boy at the age of her laughing while talking to his friends. Unti-unting nagniningning ang kaniya mga mata, napangiti siya dahil sa napagmasdan.

“’Di ba tama ako, Leni?!” Nanlaki ang mga mata niya nang pumasok sa kaniya tenga ang sigaw ni Sara na ngayon ay sabong-sabo na kay Pia.

“Ah oo.” Basta na lang siyang tumugon kahit ’di naman niya alam ang kanilang pinag-usapan.

“Oh see, Leni agrees with me!” basta na lang napaawang ang labi ni Leni. Pia and Sara again argued about the club poster matter.

Tumahimik na lang si Leni at idinistansiya niya ang kaniya sarili mula sa kaniya mga kaibigang kahulan pa rin nang kahulan. As she gazed to the sky, she smiled thinking that a new school year lies ahead for her and her friends.

A new different year is ahead of them, new things to get discovered and new people to be encountered. Ito na ang huling taon nila sa senior high school, kaya ito na lang din ang huling pagkakataon para gumawa ng nga masasayang alaala kasama ang isa’t-isa.

~The Last Year.