ရန်ကုန်ရဲ့ ဒီဇင်ဘာဆောင်းကထင်သလောက်အချမ်းမပိုခဲ့ပါ။ အနွေး ထည်လေးဝတ်ရုံနှင့်လုံလောက်သည်။ မနေ့ညကတည်းကပြင်ဆင်ထားပြီးပြီမို့ လက်ဆွဲအိတ်ကလေးကထွေးအိပ်ယာခြေရင်းလေးမှာအဆင်သင့်။
ထွေးကိုယ်တိုင်လည်း ္ ဂျပိုးဦးထုတ်လေးကိုပါဆောင်းလျက်ပေါ့။
"တီ..."တီ
အိမ်ရှေ့က ကားဟွန်းသံကြားနေရသည်ဆိုတော့ကိုမြို့အုပ်မင်းကြီးရောက်ပြီထင်ပါရဲ့။
ထွေးလည်း အဝတ်ထုတ်လေးကိုယူကာအောက်ထပ်သို့ဆင်းလာလိုက်သည်။
အောက်ထပ်တွင်မေမေ့ရဲ့ရယ်သံခပ်လွင့်လွင့်ကဧည့်ခန်းတွင်နေရာယူလျက်။
"ဟော..လာပါပြီ။ ဟိုမှာမင်းညီကဒီနေ့ချောနေတာ"
ကျွန်တော်ဧည့်ခန်းရှေ့ရပ်ရုံရှိသေးမေမေကရောမြို့အုပ်မင်းကပါကျွန်တော့်က်ိုငေးနေကြတာ။
"ထွေးအဆင်သင့်ဖြစ်ပြီ။သွားမယ်ဆိုသွားကြရအောင်လေ။"
"ညီထွေး ခရီးသွားခါနီးဘုရားဝတ်ပြုခဲ့ပြီးပြီလား။ဒေါ်ဒေါ့်ကိုရောကန်တော့သွားအုံးလေ။"
"ဘုရားကဝတ်ပြုပြီးပါပြီ။မေမေ့ကိုပဲကန်တော့ရမှာ "
"လာ ကန်တော့လိုက်"
ထွေးလည်းမေမေ့အနားသို့သွားကာကန်တော့လိုက်သည်။မေမေကဆုပေးပြီး လိမ်လိမ်မာမာနေဖို့။ကိုအနဂ္ဂမောင်စကားကိုနားထောင်ဖို့။ထိုသူ့က်ိုမဆိုးဖို့တွေတသီချည်းမှာတမ်းခြွေပါတော့သည်။
"ကဲပါဒေါ်ဒေါ်ရယ်ကျွန်တော်လဲပါနေတာပဲ ကလေးကိုစိတ်ချပါ။ နောက်ကျနေမှာဆိုးလို့ကျွန်တော်တို့က်ို သွားခွင့်ပြုပါအုံး"
"အေးကွယ်။ လမ်းခရီးအဆင်ပြေချောမွေ့ပါစေ"
ထိုသို့နှင့် ကျွန်တော်ရယ်ကိုအနဂ္ဂမောင်ရယ်။ကိုအနဂ္ဂမောင်ရဲ့ ကားဒရိုင်ဘာ ဖိုးသာထူးရယ် သံုးယောက်သားက ရန်ကုန်မြို့ကနေစထွက်လာခဲ့ကြသည်။
တစ်လမ်းလုံးကားပြတင်းပေါက်ဘေးကနေထိုင်လျက် လမ်းတစ်လျှောက်မြင်ကွင်းများကို ငေးလာလိုက်မိတာ ဘေးနားကသူခေါ်မှကိုယ့်အသ်ိကဝင်လာရတော့သည်။
YOU ARE READING
ချစ်သော "ထွေး" (Complete)
Romance"ထွေးမြို့အုပ်မင်းကတော်မလုပ်ချင်ဘူးလားဟင်" "မျက်နှာရူးမြို့အုပ်မင်း"
