මට සිහිය එනකොට මං හිටියේ කොහේහරි පාලු තැනක කියලනම් මට ශුවර්. මගේ එහාපැත්තෙන් චිරාත් අයියාවත් බැඳලා දාලා තියනවා දැක්කම මට මහා ආත්මානුකම්පාවක් දැනෙන්න ගත්තේ මේ දේ එයාට වුනේ මං නිසා කියන වරදකාරී හැඟීමෙන් මාව වෙලිලා යද්දී. අයියා කෙඳිරි ගානවා ඇහෙනකොට මගේ පපුව පිච්චිලා ගියා. ඇස් ඇරලා මගේ දිහා බලන ගමන් එයා මේ වෙච්ච දේ තේරුම් ගන්න උත්සාහ කරා.
"බිනූ...මොකද්ද මේ?"
"අර මනුස්සයා අයියේ.....?" මං අමාරුවෙන් කියාගත්තා.
"ඒක මං දන්නවා මල්ලී....මං ඇහුවේ මොකද කරන්නේ කියලා." ඒත් එක්කම දොර ඇරගෙන අර මනුස්සයායි තව තුන් දෙනෙකුයි ඇතුලට ආවා.
"ආ වීරයා....හහ්...කිව්වනේ මං තමුසෙට එදාම....මං තමුසෙව හොයාගෙන එනවා කියලා. තෝ නිසා මට මාස තුනකට මගේ බිස්නස් නවත්තලා හිරේ ලගින්න වුනා." ඒ මනුස්සයා එහෙම කියලා අත මිට මොලවලා මගේ මූණට ගහපු නිසා මං පැත්තකට වැටුනා.
"මල්ලී..........." චිරාත් අයියා අපි හිටපු තැන දෙවනත් වෙන්න කෑ ගැහුවා.
"ආ ආ...මේ පොඩි එකාට මොකද මේ රිදිලා තියෙන්නේ?"
"ඒ මගේ මල්ලි යකෝ......තොපි මහා ස###" චිරාත් අයියා කෑ ගහනවත් එක්කම එයාටත් පාරවල් දෙක තුනක් වැදුනා. මට මහා අසරණකමක් දැනුනේ කිසි දෙයක් කරකියාගන්න බැරි එක ගැන.
"තමුසේ කරපූ දේ නිසයි තමුසෙට වන්දි ගෙවන්න වුනේ....අපිට යන්න දීපන්." මං අසරණව කිව්වා. මගේ ඔලුවේ තිබ්බේ ගෙදර අය දන්නවා ඇතිද? යොශෙන් අයියා ? දෙයියනේ.....මං මෙතන මැරුණොත්.....
ඒ මනුස්සයා එකපාරටම මගේ දීහාට ඇවිත් මගේ බෙල්ලෙන් අල්ලගත්තා.
"තොට වැඩක් නෑ මං මොනවා කරත්.....ඒ මගේ ලමයා මං ඌට කරන්නේ මට ඕනේ දේවල්."
"ආහ්හ්.....ආව්ව්ව්ව්....." ඒ මනුස්සයා අතේ තිබ්බ පිහියෙන් මගේ පපුව හරහා ඉරක් ඇන්දා. මං කෑගැහුවෙ ඒ වේදනාව දරාගන්න බැරුව. ටික ටික ඒක මගේ බඩ දිහාට අරගෙන යනකොට මං කෙඳිරි ගාන්න ගත්තේ මට කෑ ගහන්න පණක් නැති නිසා. අද දවස මං හුඟාක් මහන්සි වෙච්ච දවසක්. ඒ මහන්සිය පිටටම මට තවත් ශක්තියක් ඉතුරු වෙලා තිබුනේ නෑ කෑ ගහන්නවත්. චිරාත් අයියා මගේ නම කියලා කෑ ගහනවා මට හීනෙන් වගේ ඇහුනේ හතර පැත්තෙන්ම මට වදින පාරවල්වල වේදනාව වැඩි වෙනකොට.
YOU ARE READING
Drizzle
General Fictionරළු දෙඅත'තර ගැවසෙමී නුඹෙ ආලේ තරමත් දන්නෙමී මුදු වදන් දෙන්නෙමී නුඹ අහිංසක බව දන්නෙමී _කොල පාට ඇස්_ තුරුල්ලේ සඟවමී නුඹව කාටත් නොමදෙමී රැකගමී තුටු කරනෙමී නුඹ මගෙම බව සපථ කරනෙමී _රත්තරන් ඇ...
