මං දීර්ඝ නින්දකින් පස්සේ ඇහැරුනා. තාම තුවාලවල කැක්කුම හරියටම දැනෙන්න පටන් අරන් නෑ. ඒ වෙලත් මට ඇඳේම චූ යන සයිස් එකට කැක්කුමක් එක්කයි මං ඇහැරුනේ. වේලිච්ච තොල් දෙක දිවෙන් තෙමාගන්න උත්සහ කරත් කිසිම තෙතමනයක් නොතිබුන දිව මට උදව්වක් වුනේ නෑ. මං අමාරුවෙන් කැනියුලා එක ගහපු අත එහෙමෙහෙ කරනකොට මොකක හරි වැදුන නිසා මං ඒ දිහා බැලුවා.
ඒ කොටම කොට කොණ්ඩෙ මං අඳුරගත්තා. මගේ ඇඳට ඔලුව තියාගෙන එයා බාගෙට නිදි. සාකේත අයියත් පැත්තක පුටුවක නිදි කිරා වැටෙනවා. මට මතක් වුනේ මාව බේරගන්න ආපු විදිය. මට වෙඩි වැදුනම කෑගහපු විදිය. අත් දෙකෙන්ම මාව උස්සගෙන ආපු විදිය.....මේවා මතක් වෙද්දී එයා ගැන දැනෙන ආදරේ දරාගන්න බැරුව මං ඒ ඔලුව උඩින් අතක් තිබ්බා. අනේ....එයාට ඇහැරුනා. මට හිතුනේ මං කරේ මෝඩ වැඩක් කියලා. තව ටිකක් නිදාගන්න දෙන්න තිබුනා.
"බිනූහ්හ්....." පැනපු ගමන් මාව බදාගන්නකොට මට කෙඳිරි ගෑවුනේ ඇඟේ වේදනාවට.
"ම්ම්හ්හ්....ආහ්හ්...." මට ඉස්සෙල්ලාටත් වඩා පණ නැති ගතියක් දැනුනා. එයා එකපාරටම මගේ නලලට අත තියලා බැලුවා.
"අනේ....උණනේ මැණික.....මං ඩොක්ටර් කෙනෙක්ට කතා කරලා එන්නම් පණ....ඔහොම ඉන්න...." මගේ මූණ උඩින් හාදුවක් තියලා එයා දිව්වා. මේ තුවාල වල පේන් එකට එන උණ කියලා මං දැනන් හිටියත් මට ඒක කියන්නවත් ඉඩක් ලැබුනේ නෑ. ඩොක්ටර් කෙනෙක් එක්කම ටික වෙලාවකින් ආපු එයා පැත්තකට වෙලා බලාගෙන හිටියේ ඩොක්ටර් මගේ ටෙම්ප්‍රේචර් චෙක් කරනකන්.
"බිනූශ....ටිකක් උණ වැඩී වගේ" ඩොක්ටර් මගේ දිහා බලාගෙන කිව්වා. එයා මාත් එක්ක එකට කැම්පස් එකේ මට වඩා උඩ බැච් එකක හිටපු අයියා කෙනෙක්. ලොකූ යාලුකමක් නොතිබ්බත් මං යාන්තමට එයාව දැනන් හිටියා.
"පේ...න්.....එක..ට....වෙන්..නැති..." මං ලාවට හිනාවෙන ගමන් කිව්වා. "දිලේශ් අයියා ඉස් දෙයාර්...එනි..ඉන්ටර්න...ල්....ඉන්...ජ..රී...ස්ස්?" මං ඇහුවේ අහන්න බයෙන්ම ඉඳපු ප්‍රශ්නේ.
"නෑ බිනූශ. යූ ආ(ර්) සෝ ලකී. ඔයාව ඉක්මනට ගෙනාපු නිසා ඉන්ටර්නල් බ්ලීඩින් කන්ට්‍රෝල් කරන එක ලේසි වුනා. එක්ස්ටර්නල් බ්ලීඩින් ගොඩාක් තිබුනා හුඟක් කැපුම් පාරවල් තිබුන නිසා. එනිවේස් යූ ස්ලෙප්ට් ෆොර් 2 ඩේස් බිනූශ. හෝප් යූ කැන් අන්ඩර්ස්ටෑන්ඩ්. ඔයාගේ සිටුවේශන් එක ක්‍රිටිකල් නෑ. නමුත් ඕනෙම වෙලාවක ක්‍රිටිකල් වෙන්න පුලුවන්. සෝ...පරෙස්සමට ඉන්න. බුලට් එකනම් ටිකක් ගැඹුරට ගිහින් තිබුනත් ඕර්ගන්ස් වලට ඩැමේජ් එකක් නෑ. රෙස්ට් කරන්න රයිට්...." දිලේශ් අයියා හිනාවෙලා මගේ කම්මුලකට තට්ටුවක් දැම්මා. මං ඔලුව වැනුවා. දිලේශ් අයියා එලියට ගියාම යශ් ඇවිත් වාඩි වුනා. මෙච්චර දෙයක් වෙලත් සාකේත අයියා තාමත් නිදාගෙන ඉන්න විදිය දැක්කම පව් කියලා හිතුනා මට. යශ් අයියා කැනියුලා එක ගහලා තිබුන මගේ අත අල්ලගෙන ඒක උඩින් හාදුවක් තිබ්බා. මං හෙමිහිට හිනාවෙන ගමන් ඇහි බැමක් උස්සලා ඇහුවේ ඇයි කියලා.
YOU ARE READING
Drizzle
General Fictionරළු දෙඅත'තර ගැවසෙමී නුඹෙ ආලේ තරමත් දන්නෙමී මුදු වදන් දෙන්නෙමී නුඹ අහිංසක බව දන්නෙමී _කොල පාට ඇස්_ තුරුල්ලේ සඟවමී නුඹව කාටත් නොමදෙමී රැකගමී තුටු කරනෙමී නුඹ මගෙම බව සපථ කරනෙමී _රත්තරන් ඇ...
