ဒီနွန်း(Arc -6.7)(end)

10.6K 877 10
                                    

<Unicode>
"အ့ အ့ မောင် ဟင့်"

"ရှီးး ကြပ်လိုက်တာ"

ဖြည်းဖြည်းနဲ့မှန်မှန်လုပ်နေရာမှအရှိန်ရလာတဲ့ဒီရေဂိုကနူးညံ့တဲ့အတွင်းသားတေရဲ့ညစ်အားကြောင့်စိတ်များထိန်းမရတော့ပေ။

"အား အင့်မောင် အရမ်း ဟင့် မမြန်နဲ့"

"fu**k အရုပ်လေး ဟာ့ မောင်မရတော့ဘူး"

မြန်ဆန်တဲ့ဆောင့်ချက်များကြောင့်ဒီနွန်းရဲ့ကိုယ်လေးမှာယိမ်းခါနေသည်။

"မောင် ဟင့် ဘာလို့အရမ်း ဟင့် လောနေရတာလဲ"

"မောင် ဒီညလုပ်စရာရှိတယ် အရုပ်လေး ဟာ့ မသွားခင်မင်္ဂလာဦးသွားချင်လို့"

"ဘယ်ကိုလဲ အ့ အ့"

"ပြင်သစ်ကို ရှီးး ကောင်းလိုက်တာကွာ"

"ကြာမှာလား"

"ကြာမှာ ဒါပေမယ့်မပူပါနဲ့ အရုပ်လေးမနိုးခင်ပြန်ရောက်စေရမယ်"

"မောင် အ့ အဲ့ အဲ့နားက ဟင်းး"

သာယာမှုနေရာလေးကိုခပ်စိပ်စိပ်လေးဆောင့်အပီးမှာတော့နှစ်ယောက်လုံးပီးသွားကြသည်။မောပန်းနေတဲ့ကိုယ်လေးကိုဆွဲမှောက်လိုက်ကာမာန်မကျသေးတဲ့အကောင်ကြီးကိုထပ်ထည့်လိုက်သည်။

"နောက်တချီနော်"

"အင့် မောင်!"

>>>>>>>

"အိပ်မပျော်ဘူးလား"

လေသာဆောင်တွင်ရပ်နေရင်းအနောက်မှအသံကြောင့်ရိုစီတာလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

"ဘုရင်မကြီး"

"နာဖရာလို့ခေါ်ဖို့ပြောထားတယ်လေ"

"ဟုတ်ကဲ့"

"ကျွနုပ်နဲ့လိုက်နေရတာမပျော်ဘူးလား ရိုစီ"

"မဟုတ်ပါဘူး ပျော်ပါတယ်"

"အဟင်း မလိမ်ပါနဲ့ မင်းရဲ့မျက်လုံးတေကလိမ်လို့မရဘူး"

"အဲ့တာကမပျော်လို့မဟုရပါဘူး ဒီတိုင်း...."

"အင်းကျွန်ုပ်နားထောင်နေတယ်"

"နာဖရာ သင်ကသူမကိုအရမ်းချစ်တာပဲလား"

"အင်းသူမကကျွနုပ်ရဲ့ချစ်ဦးသူပဲ"

Revenge System(Completed)Where stories live. Discover now