Barangay Series #2 : Evan Dos Santiago

Kabanata 13

"You two will live together from now on."

I gulped and looked away. After many days of punishing Evan, he's now beside me with bandages on.

"Sa isang kuwarto lang kayong dalawa," Dad continued. "May mata ako sa paligid. Dapat ninyo matutunang umakto sa tama bilang mag asawa."

I heard Evan's sign. I kept my silence and just nodded my head at Dad. He promised this thing. He told me that he's gonna fix Evan's attitude problem. Sabi niya, pipilitin nitong patinuin si Evan.

"Binili ko ang bagong gawang bahay sa Barangay Ibabao," aniya. "Maliit lang iyon at p'wedeng p'wede para sainyong dalawa at sa mga anak ninyo. Kung sakali man lang may balak kayo," tumikhim siya.

Lumunok ako at napaisip. Hinding hindi pumasok sa isip ko ang imaheng magkakaroon kami ng anak ni Evan. I would never. Mas gugustuhin ko pang tumandang walang anak kaysa magkaroon ng anak sa kaniya. I will never let his dirty thing enter to me.

Iba't ibang babae na ang natikman niya. Hindi man niya mga naging girlfriend iyon at night one stand ay naparumi pa rin pakinggan at tingnan.

Mamaya may sakit na siya dahil doon.

"May kapitbahay kayo roon, si Manang Peach. Susuwelduhan ko iyan para silip-silipin kayo at tingnan ang kondisyon ng bahay niyo. Siya ang mata ko," matalim kaming tiningnan ni Dad.

"Dad, gastos lang sa pera 'yan-"

"Mas sayang ang pera kung sa mga babae mo mapupunta," Dad cutted him. "At ikaw, kapag matigas ang ulo nito. Labanan mo. Huwag mong hahayaang awayin ka ng asawa mo. Patulugin mo sa labas kung gusto mo." aniya sa akin.

Alanganin akong tumango. Halos araw araw kaming magka-away.

Dad licked his lower lip and sighed, "I have men around your house. Hindi p'wedeng makapasok ang Lolo mo sa bahay at… kumikilos na rin kami para maparusahan ang lalaking 'yon."

"You'll jail him?" umaasa kong tanong.

"No," he whispered. "Hindi umuubra sa aming mga bampira ang batas pantao. Kami ang gumagawa ng sarili naming batas. We punish and kill for justice, Hara."

Lumunok ako, "r-really?"

It feels brutal. I know vampires are scary but this one is more scarier. Hindi ko alam kung seryoso ba si Dad dahil ang bilis niyang sumagot.

"Yeah," he said while looking on my eyes. Kanina pa siya nakatingin sa mga mata ko. Halos kanina ko pa rin napapansing tinititigan niya ako sa hindi malamang dahilan.

I looked away and looked at on Evan. Nagtama ang tingin namin ngunit pinanlisikan lamang niya ako ng mata.

"You are ugly-"

"Evan," pinutol na ni Dad ang salita niya.

Umirap lamang siya sa amin at pinahinga ang likuran sa upuan. Nakinig kaming pareho sa lahat ng sinabi ni Dad. Binigay niya sa akin ang number n'ya para kung sakali ay siya ang tatawagan ko.

We finally moved into our new house. Dad said it was just small and simple but it turned out to be a big mansion! As in… super big! Maraming kuwarto, ilaw at mga pasilyo.

Manang helped me to put my things inside while Evan is parking his car.  I already called Lazaro about this habang nilalakad niya ang papeles ko sa pagpaparehistro ng baril. Marami pa akong dapat asikasuhin tungkol doon at sa school ko kaya mabu-busy na ako sa susunod na ilang araw.