Broken Chains (Montemayor 2nd Generation |)

Chapter 7

There's a lot happened, mommy was pregnant and daddy became overprotective. Nathan comes home once and me. . .continued to study well.

All I know is that Nathan studied at HMU while dad managing it.

Minsan ko nalang nakikita si Rapahel. Minsan, nabibigla rin ako na sumisipot siya sa eskwelahan. I've heared, that he took a different courses. Isa narin siguro itong pagiging teacher niya while he's working with their agencies and etc.

Aaminin ko na hindi ko mahuli minsan ang ugali niya. He's weird.

Parang bulang lumulutang na kung hahawakan ay puputok bigla.

Well, I' wasn't born to paparazzi about his life so, I did well with my studies. Kahit noon rin naman.

Isa pa ito ha, This Micheal Lee, getting my nerves. Mas magaling siya sakin. Not pthat I am really genius huh? But I am not numb not to feel it! He's competeting with me! Hindi ko naman siya ginagayak na ganon’ but the way he cock his head to me when he got higher score than mine? It getting my nerves!

Nakikipagkompetensiya siya sakin? Ano ako? Cheap? Hindi sa naapektuhan ako pero bakit sa lahat ng kaklase namin bakit ako?

"Stable ang iyong pag aaral miss Montemayor, I really expecting that." the teacher talked to me after our classes. Siguro dahil na rin sa abiso ni dad.

"Thank you miss." I smiled slightly.

Lumabas na ako sa teacher's office at nakita ko si Michael na nakahilig sa dingding. Looks like he's waiting for me.

"Hi! Pinatawag ka pala. Anong sabi sayo?" he ask.

I crossed my arms and look at him. Tinaasan ko siya ng kilay. His smile faded.

“Bakit moko' tinatanong? Obviously, you are waiting for my failure which wouldn't happen. Sige nga. . . Why are you here and spending effort for me?"

Napalunok siya at umiwas. "A-Ah, ano kasi. . .Akala ko kaibigan tayo since minsan sabay tayong kumain. At. . di naman ako nakikipagcompete sayo Sapphire. "

Huminga ako ng malalim. "Frankly speaking. . .I don't like you around so please."

"Oh! Alright, I'm sorry." ngumiti siya sakin ng tipid at unti unting umalis. Tinitigan ko siya na paalis sa aking harapan.

~~~
Nasa bahay na ako at kinatok ko si mommy sa kwarto niya. Maselan magbuntis si mommy kaya hands on ang mga katulong dito sa bahay.

"Mom!" sabay katok ko sa pintuan.

"Come in!"

Bumungad sakin si mommy na naka eye glasses. She's wearing her white dress at malaki na ang tiyan. Simula noong' madiskubre niyang buntis siya at nagkaka check up na siya monthly ay lumaki ang tiyan niya.

I smiled at her ng binaba niya ang kung anong libro na binabasa.

"How's your feeling? Patapos na ang pancakes na request mo. And a strawberry syrup di'ba?"

Mas gustong kainin ni mommy ang mga anong pagkain basta may strawberry.

"Ah yes. How about you?" umayos siya ng upo. Palagi akong natutulala sa kung gaano kaganda si mommy. Hindi ko maimagine na galing ako sa kanya.

They way she move, is prim at tipid. But everytime when she's with dad ,lumalabas ang iba niyang emosyon. Nagiging makulit, pala tawa at palakausap. Kaya noong panahon na lumayo ako ay nagsisi ako kung bakit hindi ako nag open up sa kanya. Pakiramdam ko ay isa akong malaking kahihiyan. Sa mga pamilya namin ay walang nangealam, lahat sila tahimik bukod sa mga pinsan ko na nangangamusta.