Unicode
" ကလေးရာ ကိုကိုမောနေပြီ"
"ဘာလဲ မရပါဘူးနော် ဆော့ချင်သေးတာကို"
"နေပူနေပြီကလေးရ နေအေးမှတစ်ခါပြန်ဆော့"
"ဟွန့်! တော်ပြီ ကိုကိုပြန်ချင်ပြန်တော့"
မနက်စာစားပြီးကတည်းက
ကမ်းခြေမှာလာဆော့နေတာ နေ့လည်ပင်ရောက်တော့မည်။
သူနဲ့လိုက်ဆော့ပေးရတဲ့ကိုယ်က မောလို့
ဒီကလေးဆိုးကတော့မမောနိုင်မပန်းနိုင်ဆော့နေသေး၏။
"အာ...မဟုတ်တာ နေပူတော့ ကလေးအသားအရည်တွေပျက်စီးကုန်မှာပေါ့ နေလောင်ပြီးတော့"
"ဟင်...ကိုကိုပြောတာဟုတ်တယ်
အမလေးဒီအသားလေးတွေနေလောင်ရင်တော့ဒုက္ခပဲ လာပြီကိုကိုရေ..."
သူ့ဟာသူတော့စိုးရိမ်တတ်၏။
သူကပဲဦးဆောင်ပြီးဟိုတယ်ကိုပြေးသွားသည်။
"သားတို့ဘယ်သွားနေကြတာလဲ မာမီတို့ကလိုက်ရှာနေတာ"
"ကမ်းခြေနားလေးသွားဆော့တာပါမာမီရ"
"ကဲပါ မာမီနဲ့ဒယ်ဒီအလုပ်ကိစ္စကပြီးပြီ
အဲ့တာ အစကတော့လည်မလို့ပါပဲ အခုကုမ္မဏီကိုအရေးတကြီးသွားရတော့မှာ"
"ဟင် အဲ့တာဆိုပြန်လိုက်ရမှာလား
မနေ့ကမှရောက်တာကိုဗျာ"
"နေပါအုံး မေမေပြောတာနားထောင်အုံး
သားနဲ့ဘီဘီကနေခဲ့ ကြိုက်သလောက်ပျော်ပြီးမှပြန်လာ ဟုတ်ပြီလား"
လောကမှာ ယွန်းဂီလောက်ကံကောင်းတဲ့လူမရှိနိုင်တော့ပေ
မိုးနတ်မင်းကြီးက သူတို့ကိုပျားရည်ဆန်းခရီးတစ်ခုဖန်တီးပေးလိုက်သလို...
.
.
.
.
ညနေခင်း ဆည်းဆာကအတော်လှသည်။
နေလုံးကြီးက တဖြည်းဖြည်းပင်လယ်ထဲကိုဝင်သွားသည့်နှယ်...
ကမ်းခြေတစ်လျှောက် လမ်းလျှောက်တဲ့လူခပ်ဝေးဝေးတွင် တစ်ယောက်စနှစ်ယောက်စသာရှိသည်။
သဲသောင်ပြင်ကြီးထဲမှာ ဟိုဘီနှင့်ယွန်းဂီနှစ်ယောက်တည်းသာ...
ဝင်သွားတဲ့နေလုံးကြီးဟာနောက်တစ်နေ့ပြန်ထွက်လာပြီး ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်ကိုထွန်းလင်းအုံးမှာ...
အဲ့လိုပဲ မင်ယွန်းဂီကလည်း ဘဝတစ်ခုမှာပျောက်ကွယ်သွားတဲ့အခါ
နောက်တစ်ဘဝမှာ ဂျောင်ဟိုဆော့ကိုပဲထပ်ပြီးချစ်နေမိအုံးမှာ...
.
.
.
.
ဟိုဘီကတော့ သဲသောင်ပြင်ပေါ်မှာတုတ်တစ်ချောင်းနဲ့ဘာတွေလုပ်နေမှန်းမသိ
YOU ARE READING
သက်ညှာ၏ ခြေတော်ရင်း S1+S2 (သက္ၫွာ၏ ေျခေတာ္ရင္း)
Fanfictionသတ်လိုက သတ်ပါလေ... တစ်ခုပဲ...နောက်ဘဝအထိတော့ သက်ညှာရဲ့ အမုန်းအာဃာတ တွေကို ဒီကောင်ကြီး...မယူသွားပါရစေနဲ့... သတ္လိုက သတ္ပါေလ... တစ္ခုပဲ...ေနာက္ဘဝအထိေတာ့ သက္ၫွာရဲ့ အမုန္းအာဃာတ ေတြကို ဒီေကာင္ႀကီး...မယူသြားပါရေစနဲ႔...
