Chapter 27:

69 5 6
                                    

“You have free time today until this evening. Once again, stay safe and be careful, enjoy your school trip but don’t get too carried away.” Professor Miriam announced to the students who’s now taking their breakfast in the dining area of the hotel they checked in.

Maganda ang panahon sa labas, maaraw ngunit may kaunting ulap sa kalangitan. The Calle Crisologo is at it’s usual also, marami nanamang mga tao ang naglilibot doon at marami ring ibang mga turista ang patuloy pang dumadating.

Habang kumakain si Bongbong ay naisip niya ang pagka-capture ng kaniyang telepono kagabi, hindi niya alam kung ano ang sumunod na mensahe ni Leni sa kaniya. Pinagmasdan niya sa kabilang table ang dalaga na ngayon ay kumakain na rin ng umagahan, napabuntong-hininga na lamang siya at nagpatuloy sa pagkain.

Makalipas ang kanilang umagahan ay nagtungo sila Leni at Sara sa lobby ng hotel at binasa nila ang isang tourism magazine na naglalaman ng mga maaari nilang puntahan sa Vigan, binabasa ni Sara ang magazine habang nakatutok naman si Leni sa kaniyang cellphone. It was then Leni noticed that Pia isn’t around.

“Nasa’n si Pia?” tanong niya. Ibinaba naman ni Sara ang magazine na binabasa nito at tumugon siya.

“Probably with Lito, ’di ako sure pero parang gano’n na nga. ’Di man lang nga nagsabi kung sa’n siya pupunta eh, so let’s just assume that it’s that way.” She sighed.

“Now, sa’n ba tayo pupunta?” Nanlaki ang mga mata ni Leni nang marinig niya iyon mula kay Sara, she remembered the message that Bongbong sent to her last night.

She agreed to him, but she’s quite confused that Bongbong didn’t reply to her message. It makes her feel uneasy, but she still wanted to go to tell Bongbong her answer to his confession last Sunday.

“Kanina ka pa nakatingin sa cellphone mo ah? You look suspicious, Leni.” Leni’s eyes widened once again when she heard from Sara.

“Walang taguan ng sikreto, remember? No’n pang grade nine ’yong deal na ’yon between Pia, me, and you.” Ngiti ni Sara—isang sarkastikong ngiti.

“No, ano lang kasi...” tumanggi siya kaagad.

“Nagpapabili ng Vigan products sila Mama, gusto nila ng  longganisa.” Pasimple siyang gumawa ng dahilan, napangiti muli si Sara ngunit hindi na sa sarkastikong pamamaraan.

“’Yon lang pala eh, ’di bumili tayo mamaya bago umuwi. Gala na tayo, walang mangyayari kung mags-stay pa tayo rito sa hotel.” Sara replied, Leni just nodded and she hid her phone in her pocket.

Kapwa nila kinuha ang kanilang mga bag at sinukbit ito. Palabas na sila ng hotel nang makita sila ni Bongbong, kanina pa hinahanap ni Bongbong si Leni dahil nais nitong sabihin na na-capture ang kaniyang cellphone, gusto rin nitong humingi ng tawad kung hindi man siya nakatugon sa mga sumunod pang mensahe ni Leni.

“Sa’n ba tayo pupunta? Sa’n mo gusto?” tanong ni Leni.

“I wanna go to the National Museum if that’s alright, I’ll look for more exciting stuff there before lunch.” Leni awkwardly smiled.

“Good idea, then let’s head to the Bantay Church Bell Tower next!” Sara recommended.

Tatawagin na sana niya si Leni nang mapansin ni Bongbong na kasama pala niya si Sara, he restraint himself on calling her. Napansin rin niyang parating na sila Isko at Ping na kinuha lamang ang kanilang mga gamit sa loob ng kanilang kuwarto.

Napaiwas siya ng tingin sa Banda nila Leni at Sara at nagdesisyong gawin na lang ang nakasaad sa plano nito. He’ll just meet Leni at the Vigan Cathedral at twelve, then he’ll say everything that had happened after he sent his last message last night.

HatsukoiTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon