Benim ruhum delik delikti. Biri benim anahtarımı bulup açsa ve o ruhu çıkarsa , ruhumun üzerindeki yanık izlerinden , hayal kırıklığı izlerinden , acı izlerinden doğan büyük delikleri görürdü. Bense o ruhu içimde taşıyandım.
Simay İpek
•19/12/21•
•...
Dün geceden beri bölümü düzenlemeye çalışıyorum...
Bölümümüz uzun !5804! KELİME...Parmaklarım birazcık kopmuş olabilir. Siz de yorumlarda bana destek olursanız çok mutlu olurum. Satır aralarına bol bol yorum yapmayı unutursanız kitaba devam edemeden ölürmüşüm...ZATEN BÖLÜMÜ İNANIN BANA SEVECEKSİNİZ! En az 500 yorum bekliyorum haberiniz olsun...
Bölüme bir çiçek bırakmadan geçmeyelim lütfen 🌸
Birinci bölüm şarkısı: Cem Karaca- Çok Yorgunum
İkinci bölüm şarkısı: Teoman- Gönülçelen
Üçüncü bölüm şarkısı: Sena Şener- Porselen Kalbim
Bölüm fotoğrafı:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar ❤️
...
Yer: İstanbul
Zaman: 01/06/2023
Olay: Ali'nin sessiz çığlıkları.
ALİ DEMİR
"Ali! Oğlum çok dikkatli git gel tamam mı annem?" bir evlat daha kaybetmemek için çırpınan anneme dönüp başımla onayladım. Bugün hastaneye gitmeyecektim ama bunu aileme söyleme gereği duymamıştım . Hiçbir şeye gerek duymuyordum. Kendimi bomboş yaşadığımı hissetmekten alıkoyamıyordum.
Eskiden mutlu olmak için muz yerdim. Artık yiyemiyordum. O'nun bana aldığı muzların , mideme giren son mutluluk olmasını istiyordum. Artık mutlu olmak için bir sebebim kalmamıştı ki. Mutluluğum ellerimden kayıp hiçliğe kaybolmuştu ve ben onu asla bulamayacaktım.
O' nun sessizliği dünyadaki tüm kuru gürültüden güzelken evdeki sessiz ama sesli enerjisi bizi mutlu ediyordu. Artık o yoktu. Ev yine sessizdi.
Hepimizin ruhunda bir parça ölmüştü ve çürümeye başlayan koku, bizi içeriden zehirliyordu.
Yavaşça arabaya bindiğimde kafamın dağılması için radyoyu açtım. Belki kafam dağılırsa bu sikik arabayı kullanamazdım ve şaibeli bir şekilde gökteki yıldızlarla göze göze gelirdim. Belki de O'nunla .
