Yeni bir bölümle daha karşınızdayım.
Umarım hepiniz çok ama çok iyisinizdir♥️
Keyifli okumalar diliyorum hepinize...
_____
"Esila beni duyuyor musun?"
Annemin sesiyle irkilerek kendime geldim ve, "Hangi hastane?" diye sordum.
Annem hastanenin adını verdiğinde telefonu kapattığım gibi mutfaktan çıktım. Sevgi Teyze de merak ve endişeyle peşimden geliyordu.
"Ne oldu kızım, ne hastanesi?"
"Zeynep..." dedim zorlukla konuşurken. "Hastaneye kaldırılmış."
Üzerimdekileri umursamadan kapıyı açarak dışarı çıktım. Karşıma bir koruma çıktığında ağlamamak için kendimi zorluyordum.
"Dışarı çıkamazsınız Esila Hanım."
"Çekil önümden!" diyebildim sadece. Şu an tek düşündüğüm Zeynep'ti. Ona bir şey olacak korkusu öyle bir sarmıştı ki içimi şuan olanları idrak edemeyecek kadar zihnim doluydu.
"Yavuz Bey'in izni var. Geçmesine izin ver Faruk."
Kapının hemen sağında duran korumanın söyledikleriyle Faruk'un önümden çekilmesiyle hızla şoförün benim için kapısını açtığı arabaya binerek hastanenin ismini söyledim. Zeynep benim bu dünyada sahip olduğum, değer verdiğim tek kişiydi. Ona bir şey olacak korkusu içimde çığ gibi büyüyordu. Sırf Yavuz'un, Zeynep'i öldürdüğünü sandığım için bile onu gözümü kırpmadan vurmuştum. Eğer ona bir şey olursa yaşayamazdım. Sanki kalbim atmayı bırakmış ve Zeynep'in iyi olduğunu duyana kadar da atmayacakmış gibi hissediyordum. Aldığım nefesler bana az geliyormuşçasına göğsüm hızla inip kalkıyordu.
Sonunda hastaneye geldiğimizde hızla arabadan inerek hastaneye girdim. Sekreterliğe gidip Zeynep'in ismini verecekken, duyduğum ses ile hızla arkamı döndüm.
"Esila!"
Elif'i görmemle ona doğru koştum ve sıkıca sarıldım. Sanki birinin bana sarılmasını bekliyormuşum gibi ağlamaya başladım. Ben hıçkıra hıçkıra ağlarken Elif'in de ağladığını sarsılan omuzlarından hissediyordum.
"Esila sen gitmemiş miydin?" diyerek benden ayrıldı ve gözleriyle bedenimi süzdü. "Çok şükür iyisin, sana bir şey olacak diye çok korktum."
Sorularını duymazdan geldim. Onunla daha sonra bu konuları konuşabilirdik. "Elif, Zeynep iyi mi? O nerede? Lütfen beni onun yanına götür!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALP TUTSAĞI +18
Teen Fiction"Seni sevmeme izin ver," diye fısıldadı. "Ver ki sana cenneti yaşatayım." _ Sevmek nedir bilmeyen Yavuz Seçkin, babasının yolundan giderek sevdiği kadını kendine tutsak eder. Hayatı acılarla dolu olan Esila Durukan, Yavuz'a boyun eğmemeye kararlıdır...
