ချစ်ခြင်းတို့အလွန်

အပိုင်း(၄၅)

မမက အစ်ကိုမင်းမြတ်ဟန်သာနှင့်လက်ထပ်တော့မယ်တဲ့ ၊ အဲ့သတင်းကြားကြားချင်း ငါ့ကံအဲလောက်ဆိုးရသလားလို့ စိတ်ဓါတ်ကျမိတယ်။ ကယ်တင်ရှင်မမက ဟိုလူယုတ်မာ မိသားစုဝင်ဖြစ်တော့ရင် ငါ ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ၊ ငါအတွက် မမက အမေလိုလူ၊ အစ်မလိုလူ ဒီလိုအရေးပါအရာရောက်တဲ့သူမို့ မမကို မပေးချင်ဘူး။ မမရဲ့ ဖြူစင်သော စိတ်ထား ၊ နူးညံ့သောသဘောထားတွေ၊ ရက်ရောသော သဒ္ဒါတရားရှိသူမမ က သူတို့လို အငြိုးကြီးပြီး လှည့်စားတက်တဲ့မိသားစုနဲ့မတန်ဘူး။ မမက ကျွန်တော်တို့သားအဖ အပေါ် မေတ္တာတရား ကြီးမားလွန်းသူမို့ မမ မဂ်လာပွဲ ကျွန်တော်ကြောင့် ပျက်စေချင်မလားဗျာ။ မမ တည်ဆောက်မယ့် အိမ်ထောင်ရေး ကျွန်တော်လို စွန့်ပစ်ခံ လူတစ်ယောက်ကြောင့် ဘယ်လို ဖျက်စီးရက်မလဲဗျာ။

ဘယ်ဘဝက သူများအသိုက်အအုံကို ပျက်စီးစေခဲ့လို့ ခုလို ကျွန်တော်တို့သားအဖ သူများအိမ်မှာ ခိုကပ်နေရလဲ ၊ အဲ့ဒီ စိတ်ဓါတ်အားငယ်မူ ကျွန်တော်ရင်ထဲမှာအပြည့်။ မွေးစားမိသားစုက ဘယ်လောက်ပဲ ကြည်ဖြူ ချစ်ပေးနေပါလည်း ကျွန်တော်ကိုယ် ကျွန်တော် သိမ်ငယ်တယ်၊ ရှက်တက်တယ် မမရယ်။ ယောကျာ်းလေးတန်မယ့် မျိုးတူယောကျာ်းလေးဆီမှ စွန့်ပစ်ခံရမူ၊ ယောကျာ်းတန်မယ့် နှိမ့်ကျတဲ့ သိမ်ငယ်စိတ်တွေနဲ့ အသက်ကိုရင်းပြီး ကိုယ်ဝန်လွယ်ခဲ့တယ်။ မွေးဖွားခဲ့တယ်၊ ကိုယ်အဖြစ်ကို သိမ်ငယ်ရတယ် အများရှေ့ လူလုံးထွက်ပြနိုင်ဖို့ အချိန်အများကြီး ပေးခဲ့ရတယ်။ ကျေးဇူးရှင် မမတို့သားအဖက ကယ်တင်ထားလို့ ကျွန်တော်တို့သားအဖ ခုလို လူတန်းစေ့နေနိူင်ရတာပါ။ ဒီကျေးဇူးတရား ထောက်ထားလို့ မမ မည်သို့ပဲ ဖြစ်စေချင်နေပါစေ ကျွန်တော်လိုက်လျောမယ်၊ မမကို ပျော်အောင်ထားပါ့မယ် ၊ ကျွန်တော်တို့တက်နိုင်တဲ့ အင်အားလေးနဲ့ မမတို့မဂ်လာဆောင်ကို ပွဲတက်မယ်။ ရင်ထဲက ဒဏ်ရာဗရပွ အနာတွေ၊ ချုပ်ရိုးမကျက်တဲ့ အနာတွေ၊ အဲ့လူယုတ်မာကိုမြင်တိုင်း သွေးစိမ်းရှင်ရှင်ထွက်သည့်အလား နာကျင်မူကို ဟန်လုပ်ပြီး မမတို့ မဂ်လာပွဲကို ဂုဏ်ပြုပေးမယ်။

မမြင်ချင်တဲ့မျက်နှာတွေ၊ မကြားချင်တဲ့ အသံတွေ မဆုံချင်သော သူတွေကို သံသရာတကွေ့ မတွေ့ရပါစေနဲ့ ဆိုတဲ့ ကျွန်တော့် တောင်းဆုများ နတ်သိကြားတို့ မကြားဘူးထင်တယ်။ ကျွန်တော်ဆုတောင်းကို ကျီစယ်သည့်အလား အချိန်တခဏ အတွင်း ဆုံစည်းဖို့ အကြောင်းဖန်အောင် ဖန်တီးပေးကြသည်။ အော် ..ဆိုးလိုက်တဲ့ ငါကံဇာတာလို့ ငြီးမယ်မကြံသေး ၊ ရင်ခွင်ထဲက သားငယ်မျက်နာ ကို အလေးပေးရမည်မို့ ဖြစ်သမျှကို ကိုယ်တစ်ယောက်တည်းကသာ ခံစစ်ပြင်ဆင်ပြီး ကြိုးစားရင်ဆိုင်ရမှာပဲ။ အင်အားချင်းမမျှတတဲ့ပွဲမှာ စစ်မှန်သော ချစ်ခြင်း၊ ရခဲ့သော ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေ သားငယ်လေး ရှိတဲ့အသိနဲ့ အသက်ရူနေသမျှ နောက်ဆုံးအချိန်ထိ တိုက်ခိုက်မည်ဟု သံဓိဌာန်ချရင်း ဘာတွေဖြစ်လာပါစေ သားငယ်ကသာ ကျွန်တော့်ဘဝမို့ အားမတန်လည်း မာန်မလျော့ဘူး။ နောက်ဆုံးထွက်သက်အထိ မာန်မလျော့ဘူး ။ သားငယ်ကို အုပ်ထိမ်းရသူ ကျွန်တော်သာလျှင်ဖြစ်ရမည်။