Mhorfell Academy of Gangsters (Now Published Under PSICOM Publishing)

Chapter 43 - Trip to the Principal's Office

"I hope you will take care of yourself more, Ms. Cromello." I thanked our principal's kind remarks and then I walked out of the room. In fact, I want to ask him about the history of this school pero parang mga humahatak sa akin na huwag na lang at magpaalam na para umalis.

Sinalubong naman ako ni Rennei sa labas habang prenteng nakasandal sa pader. Alam naman niya sa sarili niya na mainipin siya tapos hinintay pa rin niya ako. Tch.

"Done?" she asked. "Yeah." I replied. We went back to our dorm and I finally spotted Fiacre. She hugged me tight while she keeps on telling how worried she was when she heard that I fell unconscious. I assured her that I was alright and there's nothing to worry about. Fiacre felt relieved after I comforted her.

"Ah! Alex, the three of us will go out a bit. Maggo-grocery at magshoshopping na rin kami. Malapit na kasi maubos 'yung stock natin eh. Kaya lang, kaya mo ba dito mag-isa?" Dereen has those concerned eyes again. Oh come on stop staring at me like that. It makes me feel like that I am weak just like a confined patient in the hospital.

"Okay lang ako. Sige na umalis na kayo para hindi kayo masyadong gabihin." Of course I questioned them kung bakit silang tatlo pa talaga ang kailangan umalis. Ang sagot nila is may mga important appointments din sila na dadaanan kaya walang maiiwan dito na kasama ko.

Bago pa sila umalis ay inilabas nila ang mga snacks namin na nakatago at inilagay nila sa kung saan abot kamay ko. Para talagang pasyente ang turing nila sa akin. Pinagbawalan din nila akong magtatatayo. Matapos ng mga check up nila kung magiging okay ako dito ng mag-isa ay nagpaalam na rin sila.

I tried to block the boredom that is coming on my way through reading books, watching television, playing video

games

, sleeping and writing and yet talagang tigang na tigang pa rin ako rito. I gave up at sinarado na ang librong binabasa ko at saka ipinatong sa side table.

Binuksan ko ang mga drawers ko sa pagbabakasakali na may makikita akong interesadong bagay na pwedeng pagtuunan muna ng pansin hangga't hindi pa dumadating ang mga butihin kong mga kaibigan.

Habang nag-iinspeksyon ako ng mga gamit ay napasakamay ko na naman ang kahon na niregalo sa akin ni Xander. I got it out from the drawer as well as the dagger. Bumalik ako sa seating position ko at binuksan ulit ang kahon.

Tinanggal ko ang pendant mula sa orihinal na pagkakalagay nito. Nang makapa ko ang kabuuan nito ay nagtaka ako. Pinasideview ko ang hawak ko sa pendant at konpirmadong makapal ito para masabi mong maaaring may laman ito mula sa loob.

Chineck ko ang gilid nito kung may bukasan. Nang makita ko na, hirap na hirap akong buksan ito. Para kasing dikit na dikit na ito sa tagal ng hindi pagkakabukas. Hay, hindi ko naman pwedeng sirain 'to. Ba't kasi ayaw bumukas? Nakakafrustrate naman 'to!

When I looked at this object, the shining gem on it's middle is really eye-catching. I wonder how much is this? Sinubukan kong hawakan ito pero imbes na mahipo ko ito ng maayos, bumaliktad ang gem mula sa pagkakapwesto nito sa gitna. Sa pagbagliktad nito, hindi na ang makinang na bato ang nasilayan ko. Kundi ang mismong itsura ng dalawang ibon na nasa seal namin. Bigla ko ring narinig ang mahinang pagbukas ng gilid nito na kanina ko pa pinaghihirapan na mabuksan.