Just Friends(?)

Ben sana aşığım

"Biz Asmodeus ile birlikteyiz."

Maryse bugün Alec'i evlerine çağırmıştı ve Asmodeus'un neden burada olduğunu Alec bu açıklamadan sonra anlamıştı.

Bir süre ortamda büyükçe bir sessizlik olmuştu.

"Bakın, bunun çok tuhaf olduğunu ikimiz de biliyoruz ama bazı şeyler insanların isteği doğrultusunda gelişmiyor."

"Magnus biliyor mu?" Demişti Alec birden konuşup. İki gün önce Magnus babasını görmeye gitmiş ve delirmiş halde dönmüştü. Sebebi bu muydu? "Bir soru sordum anne!"

"Biliyor ama sana söylememesini ben rica ettim. O da tesadüf eseri öğrendi."

Ortam tekrar sessizleşirken bu sefer sessizliği Izzy bozdu.

"Sen mutluysan sorun değil anne." Deyip gülmeye çalıştı Izzy. Ama bir gözü abisindeydi.

"Alec biliyorum, bu iş sen ve Magnus için daha zor bir durum."

"Dünyada başka adam mı kalmadı anne?" Demişti Alec kendini tutamayıp. "Tek sorun Magnus'un babası olması mı sence? Bu adamın ne kadar adi bir herif olduğunu bilmiyor musun?"

"Alec, öyle şeyler söyleme."

"Abi lütfen..."

Izzy abisinin elini tutmaya çalışmış ama Alec elini sinirle çekmişti.

"Kusmak istediğin şeyler varsa kus ve rahatla Alec." Demişti Asmodeus ona bakarak.

"Evet söylemek istediğim şeyler var. Önce Magnus'un hayatını berbat edip onu kendine değer vermeyen bir insana dönüştürdün ve hiçbir şey olmamış gibi mutlu hayatına devam ediyorsun. Ne kadar güzel ya, iki ayılıp bayıldın ve affedilindin değil mi?"

"Alec, neler diyorsun sen?"

Annesinin sitemi üstüne Alec elini sertçe masaya vurmuştu.

"Sözümü kesmeyin! Şimdi gelip annemle mi birlikte olacaksın? Elbette ben karışamam size, iki özgür insansınız sonuçta. Ama eskaza annemi üzersen bu sefer öldüğüne emin olurum, anlıyor musun beni?"

"Zaten oğlumu çekip aldın benden, daha ne istiyorsun ki?"

"Keşke tamamen koparıp alabilsem, elimde olsa senin yüzüne bile bakmamasını saglardım."

"Sen ona çok daha iyisini mi sundun? Senin yüzünden çektiği acılara ne olacak?"

"Ben Magnus'un hayatında bir senedir varım, bu yüzden onu tanımadan önce hatalar yaptım, aptallık ettiğim çok an oldu. Ama sen onun hayatını ondan çaldın. Şimdi gelip mutlu olacaksın, ne hoş... Umarım sadece mutlu olursunuz."

"Oğlumla aramdaki meseleye senin karışman bizi daha kötü bir hale sürüklüyor."

"Sence ben sizin daha iyi halde olmanızı istiyor gibi mi duruyorum?" Demişti Alec sert bir şekilde konuşup. "Collin olmasa Magnus'u o eve göndermek bile istemiyorum. Ama sorun değil ya, bir ölür gidersin yine vicdandan yırtarsın sen. Kalbin acaba neden oğlunun hayatını sikerken hiç teklemedi Asmodeus? Aradığımız kalbe o zaman ulaşılamamış herhalde."

"Alec, yeterli!"

"Yeterli olup olmadığına bırak ben karar vereyim anne." Deyip hafifçe gülümsedi Alec. "İkinize mutluluklar diliyorum, gitmem gereken bir evim var. Bu yüzden erkenden ayrılıyorum."

Alec ayaklanırken Izzy annesine bakıp sonrasında hızlıca abisinin peşinde gitmişti.

"Bak ben de şaşkınım ama böyle tepki vermek zorunda mıydın Alec?"