CHAPTER 17

225 9 0
                                    

KYTHH'S POV
                 "Bakit ka sumali sa Fighting Arena na yun?!" Ilang beses na sigaw-tanong ni Troy sa akin matapos kaming maka-uwi

I can't believe how Ion, do such an excuses pero Buti na rin iyon dahil nakita rin ni Troy ang ilang dugo sa Noo 'ko.

Tamad among bumaling sa kanya "Boring kasi, kaya naghamon nalang ako ng away" I said I can feel his getting pissed,

Napasabunot pa Siya sa kanyang sarili bago tumingin sa akin halos uusok na ang ilong at tenga niya sa galit "Kailan pa?", He shouted I raised a brow trying to understand his point "Kailan ka pa pumunta roon at Sasali sa arena na iyon!" Ahh, yun lang pala tsk.

Matagal na fifteen palang ako "Netong nakaraan lang" pagsisinungaling ko ulit, he looks confused, tumalikod ito at hinilot ang sentido wala akong pasabing umalis sa harapan niya't dumiritso nalang sa kwarto ko.

Agad kong tinawagan si Ion, para magpasalamat ngunit agad rin akong tumakas ng bahay ng agad niya akong pinapunta sa Bar "Anong meron?" Tanong ko kakarating lang

Naka-upo lang Siya sa solo sofa habang kumain ng pizza "Magaling na si Brandon" sabi nito kahit punong-puno ang bibig sa pagkain napangiwi naman ako

I arch a brow "So?", Saka ako napa-upo sa coffee table nito "Yan lang ba ang pinapunta mo, kasi uuwi na ako" the I rolled my eye, he laugh so hard at me,

I was about to walk away when he calls me, I looked back "Bakit pumapatay ka parin?" He seriously asked I raised a brow

Where the fvck he gets that?

Napatuwid ako ng tayo "What do you mean?" I do my best to sound like I didn't know, nakatingin lang Siya sa akin habang sumusubo ng pizza

Hindi Siya sumagot at nanatiling kumain "Wala hula ko lang" saka Siya tumawa ng malakas, nakahinga naman ako ng maluwag I through he knows na, hindi pwedeng malaman niya iyon

Minura ko Siya't bumaba sa Bar Island, I ordered a rum while looking somewhere I phone vibrated but I ignored it. Mahina akong napamura ng matamaan si Brandon na papalapit sa akin, may mga ilang pasa pa ito sa mukha probably the result of their fight with Marlon but I didn't care at all.

He sat down besides me and ordered a bottle of Beer "Napapadalas kana Dito ah" he tries to start a conversation but I didn't reply, he shook his head and drunk,

I distract myself just to ignore his presence, tumayo ako't muling bumalik sa office ni Lion, nagpupunas ito ng alaga niyang baril habang nakatingin sa akin "Go home, baka sugurin na naman ako ng Kapatid mo Dito", he said without even looking back at me "Baka kung ano na namang isipin kong excuse just to save your ass" he added, walang buhay lang akong nakatingin sa kanya.

He's like my brother too, his older than me he treated me like his sister I remembered that time my first time joining their fraternity. And the day he proud of me  "Lion, thank you" wala sa sariling sabi ko nagtataka siyang nag-angat ng tingin sa akin.

He then shook his head and release a soft smile "What ever it is, your always welcome" he said that makes my heart soft, oh yes I am a killer pero I can still feel an emotion sadyang umiiral lang ang galit Dito.

Wala na si Troy ng maka-uwi ako sa Mansion, kaya imbes na pumasok sa loob dumiritso nalang ako sa Hide out and I'm right his there busy making his report "Sargent calls me, you should visit HQ for your next mission" he said, saka lang nag-angat ng tingin sa akin,

Dad and Chairman were in Japan for some reason, hindi nalang din ako nagtanong kung bakit. Naka-upo lang ako habang naka tingin sa kanyang busy sa laptop nito, and then I received a message galing na naman uli sa dating mensahara I mensaharo who ever it is.

PLAYFUL DANGEROUS (On-Going)Where stories live. Discover now