BEYLERBEYİ HAZERANİ

"BİR SARILSAK"

Bir çok kişiye bölüm bildirimi gitmemiş bu yüzden güncelledim arkadaşlar:)

NAZLICAN KÜBRA - YAKAMOZ

"Bilmemelisin, bilmemeli."
Geşa Hazerani

"Bana dokundun diye yıkandın."diye bağırdı.Hazerani saçlarını derin derin solarken gözlerini konusuna yumdu.

"Sana bulandım diye yıkandım.Üstüme sinmiştin .Bu koku üstümde kalsa alışırım Geşa.Dürüst olucam bil ki yine yıkanacağım."

Geşa o anda bir ikilemde yandı kaldı.
Kabus görmek istemiyorum diye Hazerani saçlarına sığınmıştı.Güzel bir yoldu o annesinin kokusuna kaçmıştı.

Peki neden böyle merhamet isterken o bir kez olsun Geşa'ya kokusunu vermiyordu.

Belki de basit bir ticaret yapılmalıydı.
Yoksa gerisi yine Geşa için zuldü.

"O zaman sen de bana kokunu ver Hazerani!"

Hazerani duyduğu sözle kurumuş dudaklarını ıslatıp başını hemen saçlarından çekti.

Geşa ondan kokusunu da teni gibi kaçıran adamın yüzünü görmek için aniden döndü.Başını yastığa sertçe çarpmıştı.Gözleri gözlerini bulduğunda bir damla göz yaşı yastığı kana buladı.

"Çok acımasızsın."dedi Hazerani.

"Senin kadar değil."dedi Geşa.

"Benim kokum da sana kabuslarını unutturacak mı?Hayır.Ben ölüm gibi korkarım.Ellerimde hergün sıktığım mermilerden kalma  barut kokusu var."

Bağdaş kurup elleriyle dizlerini usulca vurdu."Ben iyileştirmem Geşa,iyileştiremem."

Geşa kaşlarını çattı.Argeş onunla nasıl böyle rahat konuşuyordu?Doktordan neler öğrendi ki diye sorguladı.Ama sormadı.Her ne öğrendiyse Hazerani ona daha çok acımaya başlamış gibi düşündü.

Sonra gözlerini yumdu çünkü onun gözlerine bakıp bunu söyleyemedi.Gururu izin vermezdi.

"Yalancısın Hazerani.Kendin söyledin sarılsak ikimizde bu geceyi huzurla sabah ederdik.Aynı yerden kanıyoruz dedin sen dedin ."

Hazerani kirpiklerine baktığı kadından gözlerini hışımla çekip ellerine baktı .

" Geşa bazı şeyler geçmemeli de dedim.
Hele seninle..."dedi Geşa gözlerini açtı buruk buruk gülümseyip bedenini kanepeden kaldırdı.

Ayaklarını yere indirdi.Hazerani'nin bacaklarına değmemek için parmak uçlarına basıyordu.Elleri üstündeki yorganı bir kenara itti.

Buğulu bakan gözleri Hazerani 'nin yüzünü dolaştı."Yüreğime düştüğün günü bilebilseydim önünü keserdim Hazerani! Benim beni görmeye bile korkan bir adama ne diye düştü ki yüreğim?"

Hazerani öfkelendi ama haklıydı.O Gesa'ya doyasıya bakamıyordu bile.
Mesela arada denk geldiği gözlerin rengi ne diye bile sormaya dili varmamıştı.
Ya aklında kalsa diye endişe etmişti.

"Korkmak değil !"dedi.

Geşa acı acı  güldü .

"Korkmak bu Hazerani!"

"Değil Geşa anlamıyorsun eninde sonunda Hazerani kadını gidicek sen artık  yaşa istiyorum."

Geşa hayrete düştü dudakları titredi .
"Neden?"

Vereceği cevap çok önemliydi.Daha önce kapıyı açarken ona acıdığı için ölmesin diyordu şimdi de öylemi ?

Hazerani omuzlarına dar gelen tişörtün yakasını biraz çekiştirdi.Sıcacık bir buhar odayı sarmışken o gözleri yerde
"Yine sana borçlu olacağım şeyler yapmışsın."dedi gözleri Geşa 'yı buldu.