-son söz-

708 74 38
                                    


Merhabalar!

Birkaç defa yazıp yazıp sildim ama bunu yapmanın kolay bir yolu yok sanırım. O yüzden buyurunuz son sözlerim :

Kullanıcı kitlesinin yüzde sekseninin sildiği bu uygulamayı hala telefonunda barındıran sevgili okuyucularım, merhabalar.

Mayıs 2016'da hayatımın en zor dönemlerinden birinde yazmaya başladığım ve kimsenin okumasını beklemediğim bu kurguyu tam altı sene boyunca bıkmadan usanmadan takip eden, yorum yazan, hala final bölümü bekleyen herkesten özür diliyorum. Bu kadar uzun sürmemeliydi belki, belki de bu kadar beklememeliydiniz, bunun için gerçekten üzgünüm.

Edebi bir şey yazma konusunda bir iddiam yok, hiçbir zaman da olmadı. Konuşurken pek iyi bir hikaye anlatıcısı değilimdir ama yazarken silme-düzeltme imkanım olması beni daha az kötü bir hikaye anlatıcısı yapıyor sanırım. O yüzden elimden gelenin en iyisi, ne yazık ki buydu. Daha iyi olabilir miydi? Sanmıyorum çünkü kapasitem bu.

Sunya'yı yazarken olayları duygusal olarak değil de daha çok mantıksal açıdan düşünmeye çalıştım. Yaşadıklarımla hayal ettiklerimi birleştirdim, ortaya böyle bir şey çıktı. Bunu düşünenleriniz varsa diye söylüyorum Na Ri'nin yaşadıklarının hiçbirini yaşamadım, karakteri de bana hiç benzemiyor. Sadece yaşadıklarımın bir kısmından ilham aldım, geri kalan her şey hayal ürünüydü.

Bölümleri yazarken o sıralarda okuduğum kitaplardan ilham aldım tabii ama altı senede herkes ve her şey değişir, ben büyürken Sunya da bu zaman geçişinden oldukça etkilendi. İlk bölümü yazdığımda 18 yaşındaydım, şimdi 24 oldum. O yüzden tamamiyle tek bir benzer noktada ilerlemiyor oluşu bundandır. Bu kurguyu yazma fikri aklıma ilk kez iğrenç bir yurt odasında korkunç insanlarla uğraşmak zorunda kaldığım o dönemde, eskimiş demir sandalyemde oturup müzik dinlerken geldi. Fakat asıl karar aşaması sevgili oda arkadaşım Tuğçe'yle Her Şeyin Teorisi filmini izlerken oluşmuştu. Zaten Stephen Hawking'den sıkça bahsetmemin sebebi bu. Bir de eskiden buralarda @maboyminsuga kullanıcı adıyla bir efsane olan Hilal ablanın hediye ettiği İlk Aşk (John Green) kitabı da epey fikir üretmeme yardımcı oldu.

Sunya ilk çok fazla okunmaya başladığı zamanlar (takipçi sayım hızla artmaya başlamıştı, azıcık korkmuştum) bazı arkadaşlar kurguyu yanlış anladı diye düşünüyorum. Yani şimdi geriye dönüp eski bölümleri okuyunca ben bile gıcık oluyorum Na Ri'nin sessiz silik karakterine, susmasına, her şeyi içine atmasına falan. Ama sonradan açıkladığım gibi, bu olumsuzluğu KENDİSİ oluşturduğu için buna kendini inandırdığı için o haldeydi. Sonradan kabul etti kendini, gözlüğü, sarkastik cümleleri ne bileyim farklılığıyla sevdi kendini. Önemli olan da buydu. Yanlış anlaşılan kısım şu ki benim amacım asla ezik, dışlanmış, Na Ri gibi asosyal insanlara ait olabildikleri bir alan oluşturmak değil, o alanı kendi içlerinde bulmalarını sağlamaktı. Na Ri'nin kendini sevmediği, yer yer dışlandığı sahnelerde "aynı ben" "ben de böyleyim" "bana da böyle hissettirdiler" "seni çok iyi anlıyorum" gibi yorumlar okudum ve gerçekten çok üzüldüm. Daha üzücü ve daha karamsar pek çok yorum da vardı. Umarım sizler şu an bunu görüyorsunuzdur ve kendinizi sevebilmeyi denersiniz. Her şey sizin bir adımınızla başlar. Yeter ki siz uçuruma değil de çiçekli yollara doğru çevirin yönünüzü.

Ben bir figür değilim, internette rasgele bir insanım, size ne yapıp yapmayacağınızı söyleme yetkim de yok. Tek istediğim yazdıklarımı benim söylemek istediğim yanlarıyla alabilmeniz. Lütfen mutlu olun çünkü gerçekten başka şansımız mı var? Yok. O yüzden gülün sizi fındıklar fıstıklar. Hepiniz çok güzelsiniz. 💐

Ben ne zaman canım sıkılsa kitap okuyan biriyim. Umarım bu kurgu da sizin canınız sıkıldığında geldiğiniz, okurken bir şeyler hissedebildiğiniz sığınacak bir liman olabilmiştir.

Sunya'yı bu kadar benimsediğiniz, bu kadar güzel sevdiğiniz için hepinize gerçekten teşekkür ederim. Sizi çok beklettiğim için de üzgünüm. Geriye dönüp baktığımda değiştirmek istediğim tonlarca şey var ama önceki kurgularımda yaptığım hatayı yapmayacağım. BKNZ : sürekli hataları düşünüp durdu ve sonunda kurguyu sildi (Seul Perisinin Rüyası).

Sunya kusursuz değil zaten hangimiz öyleyiz? Olabilecek en iyi hali bu, belki arada okuyup yazım hatası bulursam öyle ufak şeylerle oynarım. Onun dışında bir şeye dokunmayacağım. Söz👌🏼

Farkında mısınız bilmiyorum ama kurgu yazıyorum ayağına bin kişiyle birlikte büyüdüm?

Çok komik değil mi:(

Yirmi dört yaşındayım resmen, Wattpad uygulamasını çoktan silmem gerekirdi de size bir final vermeden yapamazdım bunu.

İşte şimdi kepenkleri sonuna kadar kapatabiliriz.

Benim için ayrılan sürenin sonuna gelmiş bulunmaktayız canım çiçeklerim.

Son bir şey :

Jul still love y'all and she always will💖

Byeeeeeeee🥳

sunya Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin