3.18 Ang Prinsipe at Ang Paraiso : Gian Carlo & Shaira (Completed)

Kabanata 14 : Elevator

Kabanata 14 : Elevator

Hours Later

"Ingat ka." sigaw ni Rio ng makalabas ng elevator si Shaira ng hapon na iyon na halatang nagmamadali na naman ito na pangkaraniwang naman sa isang ina.

"Ikaw din." balik sigaw ni Shaira kay Rio bago pa sumara uli ang elevator nito.

Napahingang malalim si Shaira at matapos lingunin si Rio naglakad na ito sa hallway papunta sa exit. Nakayuko si Shaira sabay kuha sa cellphone nito. Hindi na nagtext ang anak niya kaya kanina pa niya gusto lumipad pauwi kaso alam niyang malabo maganap ang bagay na iyon dahil bago siya makauwi isang mahabang oras ang sasayangin niya sa traffic.

Sa C-Tower sila nakatira ni Franco napakalayo sa Canmore Tower, pero hindi naman niya puwede alisin ang anak niya doon dahil naiisip niya may okay ito doon kaysa sa bumalik sila sa dati nilang bahay na nag-iisa lang ang anak niya at walang kasama kapag nasa opisina siya.

Napahingang muli ng malalim si Shaira, huminto na kasi sa pag-aaral ang anak niya mula ng makasaksak ito sa paaralan nito ng isang estudyante. Hindi na rin ito pumapasok sa lahat ng activities nito. Sa taekwando class, sa music class, at kahit saan pa na inenrol niya para sana maging busy ang anak kapag nagtatrabaho siya sa opisina.

"Umuwi ka na kaya?" nag-aalalang sabi ni Shaira.

Nagsimula magtipa ng cellphone si Shaira habang mabagal siya naglalakad. Naisip niya kasi patilain muna ang oras kung saan rushhour pa.

"Kamusta ka na kaya, anak?" sabi ni Shaira sa isip habang nagtitipa ito sa cellphone ng mensahe

"Bakit ganoon? Ang laki naman ng hinakbang mo, kung dati kasama lang kita at naghihintay ka sa akin sa mesa ko tuwing Sabado." napaluhang sabi ni Shaira saka nito pinahid ang luha. Napahingang malalim uli ito habang tumatagal nahihirapan siyang palakihan ang anak lalo na at nagbibinata na ito, bagay na lahat ng tao dumadaan sa adolescent, lahat dumadaan sa edad na tila hindi mo kayang hawakan pero para sa kanya at para sa anak niya masyado pang maaga para maramdaman ito ni Franco at maranasan ang karanasan sa edad nito.

"Ang bilis naman anak, buwan pa lang iyon pero parang taon na." hindi mapigilan luha ni Shaira dahil hindi niya lubos akalain na mangyayari sa anak niya ang isang sitwasyon na ayaw niya o kahit sino namang ina ayaw iyon maganap sa anak nito.

"Huwag ka muna lumaki, mahihirapan ako. At mukhang mas mahihirapan ako, hindi ko kaya kapag nagrebelde ka." muling sabi ni Shaira habang nagtitipa ito sa cellphone.

Nakatungo si Shaira at hindi nito namalayan ang pagbukas ng magkasunurang pang elevator sa bahaging iyon ng palapag kung saan punuan ang tao sa paglabas ng mga empleyado.

Sa pagbukas ng naturang mga elevator dumagsa ang mga tao sa paglabas na hindi nakita ni Shaira.

"Uyyy." gulat na sabi ni Shaira ng mabangga siya ng mga empleyado na galing sa elevator na ikinalaglag ng cellphone niya sa lapag.

Napatingin si Shaira sa cellphone niya na nasipa pa ng iba sa sahig palayo sa kanya at natapakan pa ito ng mga taong tila nasa concert ng paboritong artist ng mga ito para makita.

"Ayy! Grabe kahit anong kagandang gusali at kompanya kapag barbaro ka talaga barbaro ka at ilalabas iyon ng katawan mo." sabi ni Shaira sa isip na tila ginahasa at pinagmalupitan ang cellphone niya na basag na at sira habang nakatitig siya doon.

"Hindi ko na talaga siya matetext." napahingang malalim na sabi ni Shaira at akmang yuyuko siya para pulutin ang cellphone sa lapag ng may naunang kumuha ng naturang cellphone sa lapag na ikinatingin ni Shaira dito.