Chapter -48

9.9K 946 39
                                    

Zawgyi

ေန႔လည္စာတစ္ျဖတ္နားခ်ိန္ေရာက္လာေတာ့ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူမ်ားဟာလည္း အတန္းထဲကေန ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ထြက္လာက်ေတာ့သည္၊

ေလာ့႐ွန္ဟြာနဲ႔ထန္းေဟာ္႐ွဟာလည္း ကန္တင္းဆီထြက္လာေတာ့သည္၊ဟိုကို ေရာက္ေတာ့ ႐ွအန္းထ်န္းဟာ ထိုင္ေနၿပီး သူ႔တို႔ကို လာထိုင္ရန္ အမူအယာျပေတာ့သည္၊ေလာ့႐ွန္ဟြာက ႐ွအန္းထ်န္းနဲ႔ထန္းေဟာ္႐ွၾကားက ျပသာနာကို သတိမထားမိတာေၾကာင့္ ေပါ့ေပါးပါးပါးနဲ႔သာ ခံုဆီေလ်ွာက္သြားရင္း ဝင္ထိုင္ေတာ့သည္၊ထန္းေဟာ္႐ွဟာ ႐ွအန္းထ်န္းကို မၾကည္ၾကည့္တစ္ခ်က္ၾကည့္ေလာက္ေပမယ့္ ႐ွအန္းထ်န္းေဘးနားမွာ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ဝင္ထိုင္ေတာ့သည္၊

"လီကုန္းေရႊနဲ႔ကုဖုန္းေမာ့က အစားအေသာက္သြားယူတယ္" ႐ွအန္းထ်န္းဟာ ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္မွာ သူဟာ ထန္းေဟာ္႐ွကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္၊႐ွအန္းထ်န္းရဲ႕ပယင္းရင့္ေရာင္မ်က္ဝန္းတစ္စံုေၾကာင့္ ထန္းေဟာ္႐ွေနရခက္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ႐ွအန္းထ်န္းရဲ႕​ေျခေထာက္ကို စားပြဲေအာက္ကေန လွမ္းတို႔ကာ သူ႔ကို မၾကည့္ရန္ သတိေပးသည့္အၾကည့္ၾကည့္လိုက္သည္၊ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္လူဟာ သူ႔ေပါင္ေပၚ လက္တင္လာရံုသာမက ပြတ္သပ္လာသည့္ခ်ိန္မွာေတာ့ ထန္းေဟာ္႐ွလန္႔ျဖန္႔သြားကာ မတ္တပ္ထရပ္မိေတာ့သည္။

"ေဟာ္႐ွ ဘာျဖစ္တာလဲ" မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာထိုင္​ေနတဲ့ေလာ့႐ွန္ဟြာလည္း ႐ုတ္တရက္မတ္တပ္ထရပ္လိုက္တဲ့ထန္းေဟာ္႐ွေၾကာင့္ ေၾကာင္အသြားၿပီး ေမးလိုက္သည္၊

ထန္းေဟာ္႐ွဟာ မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လံုးသာမက နားနဲ႔လည္ပင္းပင္နီရဲေနေပမယ့္ ႐ုပ္ကိုတည္ထားကာ ခံုမွာျပန္ထိုင္လိုက္ၿပီး ေလာ့႐ွန္ဟြာကို ဘာမွမျဖစ္ေၾကာင္းေျပာလိုက္သည္၊ထိုေနာက္မွာေတာ့ ႐ွအန္းထ်န္းကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေနရင္ သတိေပးအၾကည့္ၾကည့္လိုက္သည္။

"႐ွန္ဟြာ မင္းတို႔ေရာက္ေနၿပီပဲ" ကုဖုန္းေမာ့နဲ႔လီဖုန္းေရႊဟာ အစားအေသာက္မွာေပးၿပီးေနာက္မွာ ခံုကို ျပန္ေရာက္လာကာ ဝင္ထိုင္ရင္းေျပာလိုက္သည္၊

ေလာ့႐ွန္ဟြာဟာ ေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီးေနာက္မွာ ကုဖုန္းေမာ့ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး

Daddyရဲ့ ကလေးလေး ဖြစ်ခွင့်ပေးပါလားWhere stories live. Discover now