The Peculiars' Tale

/61/ Reluctant Hero

[Karen Italia's POV]

"PUMAPAYAG na ako." Napahinto siya sa ginagawa niya nang makita ako,isang oras ang nakalilipas magmula nang magtalo kami, nandito ako ngayon sa opisina niya sa MIP. Hindi ko rin sukat akalaing mapapapayag niya ako noong una na magpanggap na napasailalim ng Helexia, ang pagpapanggap na sumusunod sa lahat ng gusto niya bilang kapalit sa muling pagkikita namin ng anak ko.

"Pumapayag saan?" Cairo took off his glasses, still avoiding my gaze, those words I uttered earlier hurt him for sure. I don't know what to feel and what to believe anymore.

"Na itransfer sa'kin ulit ang Culomus."

"Good."

"But you need to promise me one thing, Cairo."

"What?"

"Don't let her die."

He didn't answer; he just shrugged his shoulder and turned his chair around. Bakit hindi niya ko makuhang harapin ngayon?

"Somehow, it's your fault."

"Anong sinabi mo?" nakatalikod pa rin siya habang nakaupo sa swindle chair. "Hindi kita maintindihan."

"Kung kailan huli na ang lahat, now you're asking me to save your sister's life? Kung hindi mo ibinigay sa kanya yung mga mata mo in the first place sa tingin mo mangyayari lahat ng 'to sa kanya?" he turned around to face me, I saw the emptiness in his eyes, we stared for seconds.

"I gave it to her because-"

"It's because you're selfish, Karen." Napatigil ako sa sinabi niya, "You gave your eyes to her not because as a loving sister pero para matakasan ang realidad mo, right?"

"Stop saying nonsense-"

"I know the truth because I am a freaking telepath! And also, you gave it to her para mahanap ang anak natin, you tried to search her on your own pero nabigo ka. Sa umpisa pa lang mas pinili mo na si Wyndell kaysa sa kapatid mo."

"Cairo-"

"Wala ka ng magagawa pa-"

"Tama na," I can feel my heart pounding. Totoong binigay ko yung mga mata ko sa kanya para takasan ang sarili kong realidad, pero pinagsisihan ko na lahat ng yon. Matapos kong makita ang malaking pagbabago niya doon ko lang napagtanto ang pagkakamali ko.

Fate. Maybe.

Tandang-tanda ko pa rin ang sinabi sa'kin ni Lucille noon, 'Your eyes will save her...' At ito ang pinanghawakan ko na hindi isang pagkakamali na ibigay kay Jill ang mga mata na 'to. Pero mukang isang pagkakamali nga ito.

'...for she will help humanity.'

*****