YAKIŞIKLI ÖKÜZ (Düzenleniyor)

5. Bölüm

Yakışıklı Öküz, 5. Bölüm

-

Am I wrong for thinking out the box from where I stay?
Am I wrong for saying that I choose another way?
Am I wrong for thinking out the box from where I stay?

Gözlerimi aralarken aynı zamanda istemsizce yatakta dans ediyordum. Alarm bir süre daha çalıp kendini erteleyince telefona 'Ben kazandım bitch' bakışımından fırlatıp uykuma kaldığım yerden devam ettim. Ama kısa bir süre sonra alarma annemin sesi de katılmış "Arya uyan hadi, geç kalacaksın!" diye sesleniyordu bana. Bilincim tam anlamıyla açılmadığı için sesin tam olarak nerden geldiğini çözememiştim. Sanırım kulağımın görevini şuan götüm görüyordu.

Bir kapı sesinin ardından 17 senedir, her sabah maruz kaldığım tanıdık cırtlak ses bu sefer kulağıma dolduğunda yüzümü buruşturdum.

"Hala kalkmadın mı sen? Hadi beni delirttin, zavallı servis şoföründen ne istiyorsun be? Adamı 3 senede mesleğinden bıktırdın."

Uykulu bir sesle kulağımı göstererek "Hadi bana acımıyorsun, bu zavallı organcığıma da mı acımıyorsun? Bu genç yaşımda sağır kalacağım." diye mırıldandım.

"Bu gidişle seni bu yaşta sakat bırakacağım Arya! Bağırtma beni kalk!"

"Şuan zaten bağırdığını söylememe gerek var mı?"

"Yahu, hastanede mi karıştın benim çocuğum senin gibi biri olamaz diyeceğim; bu saatten sonra seni gerçek ailen de kabul etmez. "

Yatakta gerinerek anneme öpücük gönderdim.

"Bir kere onlar kabul etse bile ben seni bırakıp gitmem."

"Ay seni böyle kimse de almaz evde kalırsın, ömür boyu dibimden ayrılmazsın. Allah'ım ben bunu hakedecek ne yaptım."

Hüzünle yukarı bakınca "Anne Allah yukarda değil her yerdedir." dedim sırıtarak.

Yastığı kafamın altından çekip yüzüme geçirince burnumu acıyla tutarak "Ben çarpılırsın diye şeyetmiştim ya!" dedim yakınarak.

Umursamadan son kez sinirle baktı ve odadan çıktı.

Odadan çıkmadan önce son bir kez daha öpücük attıktan sonra kendimi yataktan yuvarlayarak attım ve banyoya sürünerek gittim. Kendimi Survivor'ın zorlu parkurlarında gibi hissediyordum. Zamanında parkuru tamamlarsam, ödül olarak kahvaltı yapıp evden çıkabilirdim.

Parkuru tamamlayıp formalarımı üzerime geçirdikten sonra merdivenleri Afrika'nın geleneksel dansını yaparak indim ve kahvaltı masasına oturup sanki 3 gündür açmış gibi gömülüp nefessiz kalana kadar tıkındım.

Kahvaltı masasından kalkıp yukarı bile çıkartmaya tenezzül etmedigim çantamı omzuma astım ve ayakkabılarımı ayağıma geçirdim. Tam ilk kez geç kalmamanın mutluluğuyla dışarı çıkacakken beynimin verdiği sinyalle durdum.

"Damn it! Çişim geldi!"

Ayakkabıları çıkartıp çantamı fırlattıktan sonra yukarı depar atıp boşaltımımı yaptım ve aşağı indim. Avcuma yeşil zeytin tabağından biraz doldurup çantamı omzuma tekrar astıktan sonra dışarı çıktım.

Canım servisim yine beni bekliyordu. Hayır yani çişim neden 15 dakika sonra değil de şimdi geliyor kardeşim, azıcık bekle de servistekileri şaşırtıp erken bineyim.

Servise binip "Günaydın tırrekler!" diye bağırdım ve yerime oturacakken her zaman ki koltuğumda bir adet öküzün olduğunu görünce 'Sen hayırdır?' bakışımı attım.