Chapter 36

11.7K 471 144
                                    

WALA SA sariling sinubo ni Saskia ang biniling hilaw na mangga matapos iyong isawsaw sa bagoong na inorder niya sa isang Asian food website.

Tulala siyang kumain habang nanonood ng action movie pero maya-maya lang ay tumigil siya saka tumingin sa cellphone niya.

Saskia swallowed and then took her phone hoping that somehow there will be a message from Lorch but nothing. Umirap siya at pinigilan itapon ang cellphone niya.

"Nakakainis. Mahigit isang lingo ka nang hindi tumatawag o nagpaparamdam." Bulong niya.

Tumawag ito noong araw na nakuha na ng mga ito si Youri at para sabihin na ayos lang ang binata. Na uuwi ang mga ito sa Pilipinas at hindi na ang mga ito makakabalik ng New York. Na pwede nang makabalik ng Pilipinas si Venice. After that, Lorch has not called her again. The last was even cold and short. No I love you or anything. Nagmamadali din ito.

Ilang beses niyang tinawagan ang binata pero hindi ito sumasagot. Hanggang sa hinayaan niya na lang. She's not a person that would pester anybody that doesn't want to talk to her. Halata naman na ayaw siya nitong makausap. Sa ilang beses na tinawagan niya ito ay laging buhay ang cellphone nito. Pero hindi man lang ito tumawag pabalik. Ti-next niya rin ang binata pero ni reply wala.

Gago 'yon. Balak pa atang i-ghost ako.

Saskia huffed eating her mangoes again until she finished two pieces. Then she went back to sleep. It is weekend, a time to nurture her lazy butt and sleepy head.

Pagkagising niya ay hapon na. At kahit na kagagaling niya lang ng tulog ay tinatamad parin siyang tumayo at inaantok parin siya. But she has to move her ass. Kailangan niyang maggrocery.

Nagbihis siya saka umalis ng apartment. Wala siyang kasama dahil laging naka out of town ang kaibigan niya kasama ang boyfriend nito pag weekend. Buti pa nga ang dalawang iyon laging magkasama at masaya. Siya ni text mula kay Lorch ay wala.

Hindi na rin siya bumalik ng suite ni Lorch matapos niyang ihatid si Venice sa airport last week dahil payayamanin lang niya ang may-ari ng hotel dahil sa mahal na renta ng suite. Bumalik siya sa apartment niya matapos makuha lahat ng gamit niya at ni Lorch.

Saskia scowled when she found another white envelope inside her car after opening the driver's seat. It has been the scenario every three days after that call from the woman. Mukhang magaling magbukas ng sasakyan ang sino mang prankster niya.

Binuksan niya ang sobre at mahinang binasa ang nakasulat doon.

"Hey pretty, are we sad because your boyfriend hasn't shown up yet? He probably will never be because he has found a new girl to fuck. Why won't you do the same?"

Saskia rolled her eyes. "Creepy people."

Padabog siyang sumakay ng kotse niya at pumunta ng grocery.  Wala siya sa mood para mahibang sa mga pananakot o panggago ng kung sino mang taong walang magawa sa buhay. She's darn annoyed that if she'll ever know who's sending her the damn letters, she will feed her those darn shitty cringe letters.

Pagkapasok ng grocery store ay ilang sandali siyang nangunguha ng mga naalala niyang kailangan niya sa apartment nang mapansin ni Saskia ang bodyguard niya. Bumuntong-hininga siya at nilapitan ito.

"Rob right?" Saskia asked, tone bored and her face scowling.

Kunot ang noo na tinignan siya nito. "Yes, ma'am."

"Did your boss call you already?" Bago pa man ito makasagot ay nagsalita siya ulit. "Don't lie to me."

Rob sighed. "Yes, he did, ma'am."

"When?"

"Every day."

Saskia gritted her teeth. Kita mo ang gagong iyon!

Lorch CrownTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon