4- Günah Keçisi

25K 2.4K 904
                                    

Medya: Bozkunt

Bölümler bir süre seri gelir, sonra bir sakinler yavaşlarız... takipçilerim bilir...

 takipçilerim bilir

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kartal ve Devrim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kartal ve Devrim

Kaç gündür buradaydım bilmiyordum. Belki yalnızca dört beş saat geçmişti belki de bir kaç gün geçmişti, zaman algısını yitiriyordu insan burada. Gözlerim karanlığa da alışmıştı, pis kokuya da alışmıştım. Bir defa hücrenin altındaki ufak pencereyi açmış ve yemek bırakmışlardı. Yememiştim, kaç gündür doğru dürüst yemek yemediğim için vücudumun zayıf düştüğünü de farkındaydım ama elimde değildi.

Bugün o solcular benim bir solcu katili olduğumu öğreneceklerdi, yalandı, iftiraydı ama bunu sadece ben ve bir de Allah biliyordu. Kimse bana inanmazdı, belki de o manyak orospu çocuğu bıçağı takardı bana, şişler öldürüverirdi. En büyük isteğim aklanıp buradan çıkmaktı, ailemi çok özlemiştim. Sırf onlardan ayrı kalmamak için üniversiteyi Ankara'da kazanmıştım, Mimarlık son sınıf öğrencisiydim. Artık pek bir önemi de kalmamıştı, beni kabul eder miydi artık üniversitem?

Birden duyduğum bağrışmalarla kaşlarım çatılırken kollarımı yavaşça bacaklarımdan ayırdım ve duyduğum seslere odaklandım.

"Daha öldürürüm lan ben seni, yarrak suretli!" diye bağırdı daha önce duymadığım bir ses, saniyeler sonra hücrede bir kahkaha yükseldi. "Sen ilk önce itlerine sahip çık amına koduğumun Metesi" dedi, Kartaldı.

"Kes lan" dedi başka bir adam. "Bir dahaki havalandırmada senin kafanı elektrik tellerine sürteceğim bekle sen, siktiğimin dövmelisi"

"Ah be Okanım..." dedi Kartal. "Olmayan bıyıklarını siktiğim, sen akıllanmadın mı daha?"

"Kesin sesinizi" dedi en sonunda gardiyan, demir kapıları açılıp kapanırken hala söylenmeye devam ediyorlardı. Hücreye atılmışlardı sanırım.

Kafamı arkamdaki duvara yasladığım sırada onlar birbirlerine laf atıyor, küfür ediyorlardı.

"Bizim kurtçuk burada mı acaba?" dediğini duydum Kartal'ın, dudaklarım öfkeyle kıvrılırken alt dudağımı yaladım ve dişlerimin arasına sıkıştırdım.

yara izi tacirleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin