SAKA VE SANRI

(14) Çağırın Gelsin!

"Son zamanlarda yaptığım hataların bile cezbedici bir tarafı vardı. Günaha âşık olmak gibiydi bu durum. Baş döndürücü, akıl almaz ve sarsıcı."

Karun ve Kenan malikaneden çıktıktan sonra evden kaçmam hiç kolay olmamıştı. Gece elbisesiyle evde dolaşıp herkesin dikkatini çekmek istemediğim için sadece makyajımı yapmıştım. Zaten normalde de hep makyajlı gezdiğim için kimse şüphelenmemişti. Fakat bu sefer elbiseye uygun bir makyaj yapmıştım. Üzerime şort ve tişörtten oluşan rahat bir şeyler giydim. Dışarıda üzerimi değiştireceğim için çıkardıklarım çöpe gidecekti. Diğer ayakkabılarımı atmaya kıyamadığım için dolapta duran babetleri giymiştim.

Daha sonra elbiseyi, ayakkabıları ve küçük el çantamı karton torbaya koymuştum. Bahçeye çıkıp yürüyüş yapar gibi biraz gezdikten sonra güvenlik kulübesinde duran Celil'in yanına uğramıştım. Planımı Celil'e anlatıp yalvar yakar onu ikna etmiştim. Karun'a yakalanmadan döneceğimi söylemiştim. Ama en önemlisi sağ salim eve döneceğime söz verdikten sonra bana yardım etmeye ikna olmuştu. Celil kapıdaki korumaları uzaklaştırıp onları oyalarken ben gizlice bahçeden çıkmıştım. Rengin başta olmak üzere ev halkı şu anda beni odamda uyuyor sanıyordu. Ama ben çoktan evden firar etmiştim.

Celil'in başı belaya girmesin diye dışarı çıktığım gibi gizlice yine eve dönmeliydim. En azından Celil'i işinden etmemeye çalışacağım.

Malikaneden çıktıktan sonra koşarak hemen oradan uzaklaşmıştım. Daha sonra bir taksi çağırıp Kadem'in verdiği adrese doğru yola çıkmıştım. Ama yol üstünde bir butiğe girip kabinde üzerimi değiştirerek oradan çıktım. Kendi elbisemle butiğe gitmem ve hiçbir şey almadan dışarı çıkmam haliyle hoş karşılanmadı. Tişörtüm, şortum ve babetlerimi kabinde bırakmıştım. Hepsi de en iyi markaların ürünüydü. Neyse sonuçta ilk kez arkamda kıyafetlerimi bırakmıyordum.

Taksinin parasını ödedikten sonra elbisemin eteklerini tutarak taksiden indim. Boğazda bir yalının önünde duruyordum ve anlaşılan haddinden fazla geç kalmıştım. Burası malikâneden çok uzaktaydı. Karun'un evden çıkmasını beklemek ve evden çıkmak çok fazla zamanımı almıştı. Yolda durup üzerimi değiştirmek ise beni çok oyalamıştı. En son ben gelmiş olmalıyım. Yalının bahçe kapısının önünde dikilen korumalar bana bakıp, "Davetiyeniz var mı?" deyince bu gece için ilk engelimle karşı karşıya kaldım.

"Bir dakika lütfen," dedikten sonra küçük el çantamı açtım. Telefonu çıkartıp Kadem'i aradım. O da aramamı bekliyormuş gibi anında telefonu açıp, "Neredesin sen?" dedi gergin bir sesle. "Açık artırma birazdan başlayacak." Buraya bir şey almaya gelmişim gibi konuşması yok mu.

"Geldim, kapıdayım ama davetiyem olmadığı için içeri giremiyorum," dedim.

Kadem, "Bekle geliyorum," dedikten sonra telefonu kapattı.

Birkaç dakika sonra Kadem dışarı çıktı. Tam korumalara bir şey söyleyecekti ki beni görünce donup kaldı. Nefesi kesilmiş gibi bana bakıyordu. Benimkilerin bir eşi olan kahverengi gözleri önce topladığım saçlarımda oyalandı. Daha sonra siyah göz makyajıyla ön plana çıkardığım gözlerime baktı bir süre. Gözlerimin yan tarafına siyah kalemle yaptığım dövmelerde uzun uzun oyalandı. Büyük ihtimalle taktığım maske yüzünden görünmeyecekti ama eyeliner kuyruğu gibi küçük yıldızlar yapmıştım. Onun da hoşuna gitmiş olmalı ki gözlerinde oluşan beğeniyle geçici dövmelerime bakıyordu. Aslında bu çok sık yaptığım bir şeydi. Böyle önemli davetlere katılacağım zaman mutlaka vücudumun farklı yerlerine elbiseye uygun geçici dövmeler yapardım. Bu konuda gerçekten çok iyiydim.

Kadem'in gözleri kırmızı rujla dolgunlaştırdığım dudaklarımdan ince boynuma kaydı. Saçlarımı topladığım için kuğu gibi bir boynum varmış gibi görünüyordu. Gözlerini biraz daha aşağıya kaydırınca açık yakamı gördü, kaşlarını biraz çattı. Elbisenin yaka kısmı bir kelebeğin kanatlarını açması gibiydi. V şeklini aldığı için yakası genişti. Uzun kollu bir elbiseydi fakat kolları dahil büyük bir bölümü ten rengi astardan oluşuyordu. Omuzlarında ve bileklerinde sarmaşığı andıran dantelleri vardı.