Worthwood Academy

WA 25 - Finally Captured

May last chapter pa, mas masakit ;) comments will be highly appreciated. Surely, matatapos natin ang first half this year.  Tweet me at @Loyysaa or @loys_dr  

CHAPTER TWENTY~FIVE

FINALLY CAPTURED

We can't let the history repeats itself once again. Iyan ang halos isampal sa akin ni Sir Woods at Sir Borris—the old man is really bitching around. Kung hindi lang talaga para sa nakakarami, papatulan ko siya sa murahan. Nang lumabas na kami, kita mula sa kinatatayuan namin si Ynior. He's standing there together with the Elders. Seryoso silang nag-uusap. Sa gilid nila, nahagip ng mga mata ko si Sir Woods.

"She's ready." Papa announced.

Nabaling ang tingin nila sa akin.

"Well then, simulan na natin." Sagot ng isa sa kasapi ng Council.

I gasp when I felt Ynior's hand in my shoulder, "You need to focus. Stay connected with your Imaclum and let out your power. Do you understand?" kahit wala akong maintindihan sa sinasabi niya, tumango ako.

I saw the Elders in the bleachers. "Manunuod sila," rinig kong sabi ni Papa. Nang bumaling ang tingin ko sa kanya, may mapanloko siyang ngisi sa mukha. "Guess you'll have to fight me."

Damn.

"No." I said with conviction. I know what he's thinking. He wants me to use my Imaclum on him. Umiling ako. "Kahit iba na lang... Huwag ikaw."

He just smirked and lifted his hand. "Be ready."

What? Seryoso talaga siya sa sinabi niya? Damn it! Hindi ako handa! I thought its Sir Woods, but no. Lahat sila nasa bleachers lang at nakatingin sa bawat galaw namin.

"Pa!" Sigaw ko nang inangat niya pa lalo ang kamay niya. Sa isang iglap, natumba kaagad ako.

Ramdam ko ang pagyanig ng kinabagsakan ko. Napahiyaw rin ang ibang nanunuod. "Urgh!" Ang sakit ng balakang ko. Sumalampak ako sa damo.

"Get up, Nathalia! Don't hold back." He grins.

No choice.

I need to defend myself!

When I felt the warm feeling in my palm, hindi na ako nagdalawang isip na palakasin pa 'yon. Gumawa ako ng fireball at walang pakundaling ibinato kay Papa. Ayaw ko siyang saktan but seeing him with a goofy smile, makes me want to rip that off.

Mas lalong lumawak ang ngiti ni Papa. "Good girl." Ngumisi pa siya lalo. "Now jump!"

What the fuck! Tumakbo kaagad ako nang naramdaman kong nabibiyak ang lupang kinatatayuan ko. Damn it! Kailangan hindi ako maabutan nito. The ground will eat me alive! Literally!

Shit!

Papa's Imaclum is also not ordinary. If I have fire, then he has the earth element. Kaya niyang kontrolin ang mga kung ano man ang nasa ilalim ng lupa. What he did to me was just an example. Kaya niyang paguhuin ang kinatatayuan mo sa kahit ano mang pagkakataon. He's dangerous.

"Fuc—argh!" Napasubsob ako sa damuhan.

"Is that all you've got?" sigaw ni papamula sa malayo.  Napatihaya ako habang hawak ang braso kong nagkasugat-sugat na. Damn! Hindi ako nakailag sa atake niya. Nadapa ako habang hinahabol ako ng pagkaguho ng lupa. Hindi ko nakita ang mga ugat na bigla na lang sumulpot sa paa ko dahilan para mapasubsob ako sa damuhan. "Concentrate, Nathalia! Observe your opponent's move!"

Ang sakit talaga ng braso ko. Naitukod ko siya bigla.

If only I can read Papa's mind, hindi ako magkakaganito. Damn telepathy! Bakit kasi hindi ko kayang gamitin ang ability kong ganoon? He has the advantage!