A Dream that never came (Sequel #4)

Chapter 18

Spare

I'm busy preparing my luggage bag nang makarinig ako ng pagkatok. Nilingon ko ang bumukas na pinto at nakita kong si Everette 'yon.

"Can I come in?" marahang tanong niya sa akin.

Nagdalawang isip pa ako nung una pero tumango na lang din ako nang maglaon. Ilang beses na din naman siyang nakapasok dito sa kwarto ko sa America since he's always there to comfort me everytime umiiyak ako dahil sa pag-aaway naming ni Mommy.

Muli kong ibinalik ang atensyon ko sa ginagawa ko nang makita kong naglakad na siya palapit sa akin.

"You need help?"

Marahan akong umiling. "I'm already done. Just...checking it again," sagot ko sa kanya na marahan niyang tinanguan.

Tahimik lang siya habang pinapanuod ang ginagawa ko. Kung ibang pagkakataon lang ito ay maiilang sana ako, pero masyado akong excited na umuwi kaya bahala na.

"Parang hindi ka na babalik sa pag-e-empake mo," puna niya sa mga gamit ko.

Hindi ako nakasagot kaagad. Dahil sa pananahimik ko ay napangisi na lang siya.

"It's ok, I understand. Nasa Pilipinas talaga ang buhay mo, right?" tanong niya sa akin.

Napatingin ako kay Everette. Actually, hindi siya mahirap na magustuhan. Hindi din naman kasi halata sa itsura niya na may malaking agwat ang edad naming dalawa. Kahit sinong girl my age magkakagusto sa kanya, lalo na't he's caring.

Maganda ang pangangatawan, gwapo...pwedeng pwedeng makipagsabayan sa mga ka-age kong lalaki. Kung hindi lang talaga malalim ang pagmamahal ko kay Hunter ay baka nahulog na ako sa kanya. Palagi siyang nandyan para sa akin nung mga panahong kailangan ko ng makakasama.

Lahat din ng gustuhin ko ay importante sa kanya, like sometimes before he makes decisions ay tatanongin niya muna ako.

"I'll go home immediately after my work here," he said.

Ramdam ko ang care sa boses niya. Wala naman siyang ipinakitang mal isa akin, he's good. Hindi din niya ako pinipilit kagaya ng ginagawa ni Mommy. Hindi niya ako pini-pressure to like him back. He's ok with our set-up, he thinks kasi ata na pag tumagal ay mahuhulog din ako sa kanya or kahit gaano katagal ay kami pa din dahil kay Mommy.

I already fallen in love...kay Hunter Jimenez, And I don't think I can even love again the way I'm in love with him.

Halos hindi ako makatulog sa last night naming doon. I'm both excited and scared sa pagbabalik naming sa Pilipinas. It's been a year and so, wala din akong idea kung anong madadatnan ko doon. But I know for sure na hindi na kagaya ng dati...maraming nagbago.

"Pumayag akong sumama ka sa amin pa-uwi. Pero sa oras na may gawin kang hindi ko gusto...I'll throw your shits again pabalik ng America. Wag mo akong susubukan, Amelie..." banta ni Mommy sa akin.

Lately ay hindi na niya na ako masyadong napapansin since she's busy with the company problem. Mas nakakahinga na din ako ng maluwag pag busy si Mommy dahil wala sa akin ang atensyon niya, mas gusto ko 'yon.

"Ready?" malambing na tanong ni Daddy sa akin.

Naglahad siya nang kamay para lumapit ako sa kanya. Niyakap niya ako at hinalikan sa ulo, kita ko ding he's excited to go back. Alam ko naman kung gaano niya ka-miss sina Ate Alihilani at Tita Cleo.

Nagseselos ako, gusto kong magtampo...pero wala akong karapatan.

Gumawa din ako ng bagong Instagram account to stalk him. I just want an idea kung anong babalikan ko sa Pilipinas. Kung anong Hunter ang babalikan ko. He's not even updated doon. His last post was a month a ago and it's just a scenery.