21 ▪︎Nate▪︎

558 32 6
                                    

"Nee mam, ik wil niet gaan." Zeg ik wanhopig.

Zuchtend komt ze naar me toe. "Des, als ik vrij was, zou ik gegaan zijn. Maar ik kan niet, dus is het dan zoveel gevraagd om namens mij te gaan?"

"Ja." Antwoord ik kort.

"Je gaat. Vergeet de bloemen niet mee te nemen en trek wat leuks aan."

"Maar mam! Ik wil niet!" Zeur ik.

"Doe niet alsof je de ouders van Nate niet kent. Bovendien zullen Nate en Maya er zijn en dat zijn je vrienden... je enige vrienden." Antwoordt ze waarna ik een kussen tegen haar hoofd gooi.

"Maak je klaar, over een half uur vertrekken we." Zegt ze lachend en loopt mijn kamer uit.

Ik ga dus blijkbaar toch naar dat feest op mijn vrije avond. Als je dat een feest kunt noemen... Snel neem ik weer een heet bad en trek vervolgens een zwart jurkje aan met bijpassende zilveren oorbellen. Vervolgens borstel ik mijn gestijlde haren door. Dit kan er wel mee door.

"Klaar?" Roept mam.

"Ja!" Zeg ik en ren de trap af.

"Waarom draag je altijd zwart? Laat toch eens wat kleur binnen." Zegt ze.

"Het laat zien hoe ik me voel." Zeg ik.

Ze rolt met haar ogen. "Doe dan tenminste dit op, wil je?" Ze overhandigt mij haar rode lippenstift. Met moeite breng ik het aan op mijn lippen terwijl mijn gedachtes naar hem flitsen. Het zijn de kleine dingen die mijn gedachtes weer naar hem toe brengen.

'Gelukkig was het maar een vleeswond

Denk ik bij mezelf, terwijl ik naar het verband om mijn arm kijk. Niet te geloven dat iedereen erin trapten toen ik vertelde dat het kwam door een ongeluk in de keuken.

"Veel beter! Kom, we gaan." Zegt mijn moeder.

Na de hele rit gezeurd te hebben, ben ik er eindelijk. "Vergeet niet te vertellen dat ik het heel jammer vind dat ik er niet bij kon zijn!"

Ik knik en loop het gebouw binnen met de bloemen in mijn hand.

Voor een bedrijfsopening is het wel erg uitbundig, maar ja. Dat is ook te verwachten bij zulke rijke mensen.

Gelijk tref ik de ouders van Nate aan en begroet ze vriendelijk. "Gefeliciteerd met de opening. Deze is voor u."

"Dankjewel lieverd, is je moeder niet meegekomen?" Vraagt mevrouw van Veen terwijl ze de bloemen aanneemt.

"Nee, ze moest weg voor dringende zaken. Maar ze vond het erg jammer om dit allemaal te moeten missen." Leg ik uit.

"Dat snap ik heel goed. Maak het jezelf gemakkelijk. Nate en Maya zijn al in de zaal." Zegt meneer van Veen.

Wanneer ik de zaal binnenloop, zie ik Maya en Nate heftig discussiëren, waarna ze wegloopt.

"Nate, wat heb je gedaan?" Vraag ik serieus.

"Niks. Zij is de schuldige! Het was ook mijn toekomstige kind, dus fucking egoïstisch van haar om alleen de beslissing te nemen." Zegt hij pissig.

Ja, ze heeft het hem verteld.

Goede timing Maya.

"Ik snap dat je dat vindt, maar ze was er niet klaar voor. Je weet hoe Maya is, ze is erg gefocust op haar toekomstplannen en als iets daarvan afwijkt... is het lastig voor haar." Zeg ik moeizaam.

"Dat is niet het probleem, Des! Als ze zwanger was geworden van een one-night-stand, zou ik haar begrijpen. Maar het was van mij! Ik heb altijd het beste met haar voor en dan vertelt ze mij niks! Alsof ik niks uitmaak voor haar!" Roept hij nu.

In Love With Your Pain...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu