45 ▪︎Kampeertrip 2/2▪︎

418 25 3
                                    

Vraag: zouden jullie ook updates vanuit zijn perspectief willen lezen? Of vinden jullie het juist leuker/ spannender dat het verhaal slechts vanuit Destiny's perspectief wordt geschreven?

Laat het weten in de comments!🥰

•••••••••••••••

"En? Gaan jullie het doen?" Vraagt Maya met een ondeugende blik. "Hier." Zegt ze en overhandigt me drie condooms.

"Maya!" Zeg ik blozend.

"Wow, jullie hebben wilde plannen." Roept Aeson die voorbijkomt gelopen. "Is het goed als ik hier één van meeneem? Jawel toch?" En zonder op antwoord te wachten, pakt hij een condoom en loopt zijn tent in.

"Wij willen niet gestoord worden meer!" Zegt hij nog voordat hij de tent sluit.

Oké...

"Nou hopelijk heb je ook genoeg aan twee?" Zegt Maya dan.

"Ja?...ik bedoel ik denk het wel..."

"Je klinkt niet zo zeker van je zaak. Waarom twijfel je?" Vraagt ze dan.

"Ik vind de situatie vreemd Maya. Ik bedoel... toen Athan in coma lag, hadden we het uitgemaakt. En daarna dacht ik dat hij schuldig was, maar dat bleek niet zo te zijn. En toen zocht ik hem op in de gevangenis en toen hadden we...gezoend..." begin ik.

"...en toen was het een soort van vanzelfsprekend dat we weer bij elkaar waren maar we hebben het nooit echt besproken."

"Waarom niet Des? Communicatie is één van de belangrijkste punten in een relatie!"

"Ik weet het... Athan is altijd zo lief geweest tijdens dit gebeuren en ik wil hem geen pijn meer doen, maar het voelt niet juist meer."

"Oh mijn god... ga je het uitmaken?"

Langzaam knik ik. Ik hou echt van hem, maar het gaat nu niet. Hij maakt het allemaal veel te ingewikkeld. Het is te vermoeiend om elke week aangeraakt te worden door hem en dan ook nog een gezonde relatie te moeten hebben met Athan.

Dat werkt gewoon niet meer.

"Vanavond?" Vraagt Maya.

"Ik moet wel, het is niet eerlijk tegenover hem om te wachten totdat ik er klaar voor ben."

"Maya! Waar blijf je nou?" Roept Nate dan vanuit zijn tent.

"Ga maar, ik red me wel." Zeg ik dan.

"Zeker?"

"Ja Maya, ik weet het zeker." Lach ik.

"Oké, maar als er wat is, ik ben vlakbij. Succes lieverd." Zegt ze en drukt een kus op mijn wang. Daarna loopt ze naar haar tent toe.

Nu is de tijd om het te doen. Ik kan het niet meer uitstellen. Stilletjes loop ik naar onze tent, waar Athan een boek aan het lezen is. Van Edgar Allan Poe, natuurlijk.

"Hey Des." Zegt hij, terwijl hij zijn ogen niet van het boek afhaalt.

"Kunnen we even praten Athan?" Vraag ik serieus.

"Tuurlijk. Alles oké?" Vraagt hij dan. Hij legt het boek naast zich neer en gaat wat rechter zitten.

Ook ik neem plaats tegenover hem en pak zijn hand vast. Zonder ook maar iets te zeggen, zijn de eerste tranen al aan het vallen.

"Hé Des, wat is er?" Vraagt hij nu bezorgd.

"Het spijt me Athan, maar ik denk dat we een pauze moeten inlassen." Zeg ik met een brok in mijn keel.

In Love With Your Pain...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu