5.Bölüm

82.6K 4.3K 1.5K
                                    

İçeriye girdikten kısa bir süre sonra Sibel gelmişti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İçeriye girdikten kısa bir süre sonra Sibel gelmişti. Ona kapıyı açtığım sırada çok şükür ki yemeklerde gelmişti.

Alıp, ödemeyi yaptıktan sonra kapıyı kapattım ve koşarak koltuğa oturdum.

"Hayatımda hiç bu kadar yorulmamıştım." Dedim lahmacundan bir ısırık alıp.

"Abartma be."

"Gerçekten!" Dedim.

Yemekleri yerken ev hakkında konuşmuştuk Sibel ile.

"Ee." Dedim çöpleri toplarken. "Sen eve nasıl gideceksin bu saatte?"

"He şey Cahit abim geldi, o bırakacak beni."

"İyi o zaman."

"Sen?"

"Ben kalacağım bu gece burada." Dedim heyecanla.

"Öyle mi? Ee hadi tekrardan hayırlı olsun."

"Teşekkürler." Dedim. "Ayrıca her şey için teşekkür ederim Sibel. Sen yardımcı olmasan bu kadar şeyi tek başıma yapamazdım."

"Ay ne olacak kız?" Diyerek ayağa kalktı Sibel. "Lafı bile olmaz."

Gülerek ayağa kalktım bende.

"Ben haber vereyim Cahit abime gideceğim diye."

"Tamam. Bende geçireyim seni."

"Tamam."

Sibel, Cahit'e haber vermek için evden çıkarken bende elimde ki çöpleri mutfakta ki çöpe attım.

Kapıya geldiğim sırada Cahitte evden çıkıyordu. Ona bakmadan Sibel'e döndüm.

"İyi geceler."

"İyi geceler."

Sibel ve Cahit kapıya yönelince bende arkalarından baktım bir kaç saniye. Sonra içeriye girip kapıyı kapattım. Kapattıktan sonra da iki kere kilitledim.

Elimi kapının kolundan çekmeden sırtımı kapıya yasladım ve derin bir nefes aldım.

Etrafı inceledim.
Her şey çok tuhaf geliyordu. Belki Bursa'da olsam, Bursa'da ayrı eve çıksam buradan çok daha iyi bir evim olurdu. Hatta yüksek ihtimal kira değil kendi evim olurdu. Eşyalarım bu kadar aceleye gelmez, hepsi en pahalısından olurdu eminim.

Öylesi çok daha rahat, konforlu, kaliteli olurdu eminim ama şuan hissettiğim gibi hissedebilir miydim?

Acaba abimin bahsettiği kendi ayaklarının üzerinde durma hissi bu muydu?

Tamam kendi param ile yapmıyordum bunları ama kendim yapıyordum. Bence bu de bir şeydi.

Kapının önünden çekilip koltuğa oturdum ve telefonumu elime aldım. Aldığım gibi çalmaya başlamıştı. Abim arıyordu. Hemde bu saatte?

Zemheri | TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin