11- Yüzleşmenin İlk Adımları

26.4K 2.4K 2.7K
                                    

Medya: Kunt

Arkadaşlar Kunt'un karakterini değiştirmeyi düşünmüyorum, siz kafanızdakiyle ilerleyebilirsiniz ama eğer birisi daha karakteri değiştir derse kısmetse olur Serhan ile değiştiririm...

Kartal

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kartal

Bir saat oluyordu ben hastaneye geleli. İntihar etmediğim anlaşılınca yavaş yavaş yükselen ateşim sayesinde koluma bir serum yemiştim.

Kartalın sikimsonik planı işe yaramıştı yani.

Beyaz tavanı izlerken aklımda onlarca senaryo vardı, onlarca senaryo dönüp dolaşıyordu. Şu bir ayda ömrümü kısaltacak şeyler yaşamıştım ve kurtuluşum için çırpınmayı bırakmamıştım. En yakın arkadaşımın ihanetini öğrenmemle de yıkılmazdım.

Tek bir soru vardı aklımda, neden?

Cenker'in bu işten nasıl bir çıkarı vardı, kime neden  yardım etmişti bilmiyordum ama tek başına planlamadığına emindim. O kadar zeki bir çocuk değildi, arkasında birileri vardı ve benim bu olayı çözmek için yalnızca bir ayım kalmıştı.

1 ay sonra mahkemem vardı ve abimin en iyi kanıtlarla beni savunması gerekiyordu. Bir ay dört haftaydı yani abimle mahkemeye kadar 4 defa görüşebilirdim. Bana yetmezdi, bunu nasıl çözeceğimi bilmiyordum ama çözecektim. Her seferinde Hastaneye de gelemezdim.

Kapı birden açılıp abim sinirden kıpkırmızı olmuş bir şekilde yakama yapıştığında şaşkınlıkla ona baktım. "İntihar etmek ne demek lan! Ben seni kurtaracağım diye gözüme uyku girmiyor, ilaç içmek ne demek oğlum, sen beni delirtecek misin Kunt!"

Suratıma çarpan kelimeleri beni bir anlığına duraklatsa da yatağa kelepçeli olmayan elimle kolunu tuttum. "Abi, intihar falan etmedim. Seninle görüşmem gerekiyordu"

Yakamdaki elleri hafiflerken suratındaki rahatlamayı an ve an izledim. "Bak her şeyi sonra anlatacağım ama şimdi zamanım yok tamam mı, on dakikamız ya var ya yok... Bu yüzden beni iyi dinle"

Yaşadığı duygu karmaşasını farkındaydım yine de beni dinleyerek yatağın ucuna oturdu.

"Bak, bulman gereken adam Cenker tamam m? Cenker Özkaya, çıkış biletimiz o çocuk"

Beni çatık kaşlarıyla, dikkatlice dinledi.

"Kunt, benimde sana söyleyeceklerim var" dediğinde mosmor göz altlarına baktım ve derin bir nefes alarak onu dinledim.

"Ceset, Selim Kayabey'e ait" dediğinde yutkundum. "Fakat ceset bir haftalık. Yeni öldürülmüş"

"Ne?" diye sordum şaşkınlıkla. Derin bir nefes aldığında aceleyle "Anlat hadi abi, çok zamanımız yok" dedim.

"Yani abicim, tek kandırılan sen değilsin" dedi. "Cenker Özkaya eğer bu işin içindeyse çok büyük bir oyun oynuyor. Sadece sana değil, Selim'e de"

yara izi tacirleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin