Solcu katili diye tanıtılan bir ülkücü ona atılan iftiralar sonucunda solcularla dolu bir koğuşa mahkum düşer.
+18, cinsellik, argo ve olumsuz davranışlar vardır. İki erkeğin ilişkisini konu almaktadır.
(ara verildi)
İyileştim, gayet iyiyim gençler. İyi dilekleriniz için teşekkür ederim, keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kemal
✨
Attığım her adım benim geleceğimi şekillendirecekti, biliyordum.
Korkuyor muydum onun karşısına çıkmaktan? Eski Kunt olsa korkardı, çekinirdi, ne olacağını kestiremezdi. Ama şu an ona karşı gram bir korku hissedemiyordum.
Aksine, onun yüzünden ölümüne dayak yemiş olmam, ailemin ellerimden kayıp gitmesi, kaybettiğim okulum, yitirdiğim geleceğim aklıma geldikçe korku yerini saf öfke ve intikam duygusuna bırakıyordu.
İçimdeki o saflığı söküp almışlardı.
Bana tek bir iyiliği olmuştu o terliksi hayvanın, herkesin gerçek yüzünü görmüştüm.
İlk düştüğümde elimden tutup beni kaldıran babam şimdi düştüğüm o çukurda toprak atmıştı üzerime, bu benim yardımseverliğimi öldürmüştü. Kirpiğim düşse içi giden annemin can çekiştiğim o hasta yatağında beni yapayalnız bırakması merhametimi öldürmüştü. Ve canı yansa canını yakanı bin pişman ettiğim kardeşimin bana abi demeyi bile çok görmesi içimdeki iyi niyeti öldürmüştü.
Beni ayakta tutan kişi abim, Kürşat'dı. O da gitse Selim'i öldürdüğüm söylenen o bıçakla bileklerimi keser kurtulurdum her şeyden.
Ama ben kurtuluşuma doğru ilerliyordum.
Alpay gardiyan beni insanların dolu olduğu görüş odasına sokmadan önce dikkatle gözlerime baktı. "Dikkatli ol, beni pişman etme" dediğinde olumlu anlamda kafamı salladım.
Bana tanınan bu ayrıcalığı, görüşmeyi adam akıllı kullanmak zorundaydım.
Kartal'ı gördüm, kumral bir kızla konuşuyordu ve yüzünde daha önce hiç görmediğim bir gülümseme vardı. Heyecanlı heyecanlı konuşuyor, kalın dudakları aralanıyor, gözlerini iri iri açılıyordu bir şeyler anlatırken. Gözlerimi onun üzerinden çektim.
Ve o an ayağa kalkmış bana bakan Cenker'i gördüm. Uzun boyu, esmer teni, yeşil gözleri ve kirli sakallarıyla o benim dört senelik dostum Cenker'di. Ona doğru adımladım buz gibi bir ifadeyle.
