Secretly Married To My Professor [GL]

Kabanata 16

***

"Are you okay?"

Nang kalauna'y ako na mismo ang nagtanggal sa kamay ni Zahira na nakahawak sa akin. Nakatingin lang si Clarence sa amin, siguro'y nagtataka kung bakit kami magkasama ngayon ng prof namin, at kung bakit ganoon na lang kung hawakan ni Zahira ang kamay ko.

"Ayos lang ako, m-ma'am Zahi." Sagot ko at napalunok, nag-iwas din ako ng tingin.

Siguro'y kung hindi lang namin kasama si Zeirah ay iniwan ko na si Zahira rito, baka umalis na ako. Nakakainis, bakit ba kasi sa dinami-rami ng lugar na pwedeng puntahan ni Clarence ay rito pa?

"Please, let's talk, Ember. Kahit saglit lang." Nandito na si Zahira at lahat pero heto pa rin si Clarence at patuloy na nagmamakaawa.

"Sinabi na niyang ayaw ka niyang makausap, Mr. Borja. Hindi pa ba malinaw iyon?" Sobrang lamig na sambit ni Zahira na ikinagulat ko, halata rin ang galit sa boses nito. "Let's go... Ms. Garcia." Saglit itong tumingin sa akin at maya't maya'y nakita ko ang pag-irap niya, gayon pa ma'y muli niya akong hinawakan at kinuha rin ang kamay ni Zeirah saka na kami umalis.

"Who is he, Ate Zahi? Is he your student? Bad person po ba siya? Is he courting Ate Ember?" Sunud-sunod na tanong ni Zeirah nang makarating kami sa parking lot.

Nagkatinginan kami ni Zahira dahil siguro'y pareho kaming hindi alam ang isasagot o kung paano iexplain sa bata ang nangyari kanina. She's just 2 year old pero parang matanda na kung magtanong sa mga bagay-bagay.

"He's Ate Zahi's student and he's also my classmate, baby. He's not courting me. May hindi lang kami pagkakaintindihan, I still don't want to talk with him kasi... I'm still not ready para kausapin siya." Sambit ko.

"Bakit hindi pa po kayo ready to talk with him?" Muling tanong niya kaya napakamot ako sa sentido ko.

Zeirah's looking at me with her innocent eyes. Hindi ko na alam kung paano ko sasagutin iyong tanong niya dahil kahit kailan na yata'y hindi na ako magiging ready kausapin ulit si Clarence. Hindi ko gusto si Clarence, never ko siyang gustuhan, galit lang ako sa mga ginawa niyang, una sa pagcoconfess niya sa karamihan tungkol sa nararamdaman niya sa akin, pangalawa sa panloloko niya sa girlfriend niyang nagcause pa ng matinding eskandalo, at iyong pagsabunot niya sa akin, nadamay pa ako.

"Do you still want to eat ice cream, Zei-zei?" Si Zahira ang nagsalita, siguro'y napansing hindi ko na alam ang sasabihin ko kaya binago na ang usapan.

"Yes, Ate Zahi! Ice cream! Ice cream!" Nawala ang tingin sa akin ni Zeirah at tuwang-tuwa pa itong pumalakpak.

Napangiti ako nang makitang sobrang saya ni Zeirah, ang cute niya. Napaisip ako sa sinabi kanina ni Clarence. Kamukha ko si Zeirah? Pinagkamalan pa niyang anak ko ito kaya natawa ako sa isipan ko. Paano ako magkakaroon ng anak kung babae ang asawa ko? Ni hindi pa nga kami nagtatalik—bagay na ayaw ko rin namang mangyari. Iniisip ko palang ay para na akong kinikilabutan.

"I want strawberry ice cream, Ate Zahi. Ikaw, Ate Ember? What flavor do you want?" Tanong sa akin ni Ember nang makarating kami sa ice cream shop.

"Strawberry na lang din," paborito ko rin naman iyon since bata ako.

Napatingin ako sa paligid, parang pamilyar sa akin ang lugar na ito pero hindi lang ako sigurado. Parang napuntahan ko na ito pero imposible dahil unang beses ko palang rito, unang beses kong makapunta rito. Ang ganda kasi ng place, ice cream theme kasi malamang ice cream iyong binebenta nila rito. Karamihan ng nandito ay mga dalaga't binata or students. May ilan na nagbabasa ng libro at nagkukwentuhan. Napadpad ang mga mata ko sa grupo ng mga estudyanteng kalalakihan sa gilid na table. They are looking at us. Nang tignan ko ang isa ay kumaway ito and he mouthed hi. Ang bata, juice ko.