Komiser Kim Taehyung sıradan bir kayıp davasını çözmek için gittiği rutubetli binada hayatının aşkını göreceğinden habersizdi.
#taejin
#bottomjin
#toptaehyung
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yine sıkıcı bir iş günüydü. Her zamanki gibi sarhoş insanlar ya da birbirlerini şikayet eden iş sahipleri dışında hiç bir şey yoktu. Hepsi öğle yemeği için bekliyordu ama yapacak hiç bir şey yokken ölmek üzerelerdi.
" Neden polis oldum ki? " dedi Jungkook kendi kendine. Yere bakıyor önündeki vantilatöre kafasını yaslıyor, saçma sapan sesler çıkarıyordu.
" Bana babam dedi. " dedi Namjoon da elindeki kapanmış davaların dosyalarıyla kuğu yapmaya çalışırken.
" Ben kendim istedim. " dedi Taehyung da Seokjinin resmine bakarken. Jungkook onun dediğiyle başını kaldırıp merakla sordu.
" Niye? "
" Okulda hep polisler havalıdır falan derlerdi, ben polis olacağım derdim. Şimdi pazarda kavga eden kadınları ayırmaya çalışırken saçımı kaybediyorum. " Taehyungun dediğiyle Jungkook gülmek istese de gülemedi. O gün dün gibi aklındaydı.
İlk iş gününde pazarda kavga eden kadınları ayırmaya gitmişti. Filmlerde gördüğü polislikle heyecanlıydı ilk gün fakat bir kaç saat sonra saç baş dövülmesiyle bütün hayalleri yıkılmıştı. Resmen travmaydı onun için. Ama hala inanıyordu, belki heyecanlı bir (1) şey olur diye bekliyordu.
Vantilatörde ' aa ' sesleri çıkartarak.
" Yemek saati! " yan bürodan bağıran Yunhoyla hepsi hızla ayaklandı. Bütün merkez hızla boşalırken Taehyung arabaya koşan Yunhonun yakasından tuttu.
