Against the Wind

CHAPTER 32

Biggest Mistake

NAMAYANI ang ilang segundong katahimikan. Napatulala ako habang nakatingala kay Puppy. Lalo siyang gumuwapo. Nakasuot siya ng teal blue na suit. May kaunting tubo ng bigote sa baba niya pero bumagay iyon sa pagkadepina ng panga niya. At ang ilong niya ay parang nagsusumigaw na siya ang pinakamapalad na nilalang sa buong mundo. Ang mga labi niya ay hindi man lang nagbago. Parang ang sarap pa rin niyang halikan. Pero napalunok ako nang muling mapatingin sa mga mata niya. Wala kasing kaemo-emosyon ang mga iyon.

"Girl, hindi 'to swimming pool. Tumayo ka nga."

Natauhan ako nang bumulong sa tainga ko si Vanessa. Inalalayan niya akong makatayo.

Inayos ko ang damit kong bahagyang nagusot.

"Good morning, Sir!" sabi ni Vanessa. Halatang may bahid ng takot ang boses niya.

Siniko ako ni Vanessa at binulungang bumati rin.

"Go...Good morning, Sir!"

Yumukod pa ako at bahagyang ngumiti pero nahigit ko ang hininga ko nang malamig niya lang akong tiningnan saka bumaling ito kay Sir Joefel.

"Shyr Divine is now part of our team," kalmadong sabi lang ni Sir Joefel.

"Since when did you hire people on your own?"

Biglang parang tumaas ang tension sa buong floor. Napayakap ako sa sarili ko. Nakaramdam din ako ng takot. Bakit parang nag-ibang tao na si Puppy? Parang hindi na ang dating siya na nakilala ko. Para siyang sinaniban ng mapanganib na espiritu.

"What? I'm the operations director after all. Aren't I qualified to do so?" sagot ni Sir Joefel sabay kibit ng kanyang mga balikat.

"To my office now," mariing sabi ni Puppy sabay talikod sa aming lahat. Nakasunod sa kanya ang dalawang lalaking naka-suit din. Mukhang mga head ng ibang department.

Rinig ko naman ang sabay-sabay na pagpakawala ng hangin ng mga empleyado na parang kanina pa sila nagpipigil ng hininga.

Namulsa lang si Sir Joefel sabay ngisi habang sinusundan ng tingin si Puppy na ngayon ay papasok na sa opisina niya.

"Sir Joefel, mukhang mapapagalitan pa kayo nang dahil sa akin," malungkot na sabi ko. 

Tinapik niya lang ako sa balikat. Napakamot na lamang ako sa ulo. Hindi pa rin ako makapaniwalang gano'n na ang ugali ni Puppy Gaston. Parang wala naman kaming pinagsamahan kung pagtaasan niya ako ng boses.

"Don't worry, ako ang bahala sa 'yo. Just do your job. I'll have to excuse myself."

Tumango kami ni Vanessa at sabay na bumalik sa cubicle namin. Malalim akong bumuntonghininga nang makaupo na ako. Doon ko lang napansing namamawis pala ang mga palad ko.

"Grabe! Akala ko may mae-evict na naman. Kaya pala ang lamig ng pakiramdam ko, dumating na pala si Sir," untag ng ni Diana, isa sa mga empleyado.

Akala ko nag-e-exaggerate lang si Vanessa tungkol sa ugali ni Puppy Gaston. Iyon pala ay mas nakakatakot sa personal. Sumulyap ako sa opisina niya pero nakababa na ang blinds kaya hindi sila kita sa loob.

"Oh, aralin mo lahat ng laman niyan."

May ipinatong na USB drive si Vanessa sa table ko kaya kinuha ko iyon saka ipinasak sa computer.

"Nandiyan na lahat ng kailangan mong malaman sa operational activities, pati na rin ang mga SOP. Kung may gusto kang linawin, puwede mong tingnan sa notes ko o magtanong ka sa akin."

May ipinatong siya ulit na isang notebook. Pabulong ko siyang pinasalamatan. Kahit naman soundproofed ang office ng CEO pakiramdam ko ay maririnig pa rin kami.