Selamlar, çok özleştik. Nasılsınız, hayat nasıl gidiyor?
Oy vermeyi unutmayın 🦋
Okuduğunuz tarihi ve saati not eder misiniz?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KIRK DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♧
Savaş'ın Anlatımından...
Her kimle konuşuyorsa, yüzünün bembeyaz oluşundan iyi bir konuşma olmadığı belliydi. "Ben kendisiyle konuşmuyorum," net bir şekilde dile getirdiği sözlerle kaşlarım kimden bahsettiğinin bilinmezliğinden dolayı derince çatıldı. "Bir meseleniz varsa onunla halledin. Beni ilgilendiren bir konu olduğunu sanmıyorum,"
İnce kaşları gözlerinin çukuruna doğru çekilip nefes alıp verişleri sıklaştığında öfkelendiğini fark ettim. Canını sıkan bir konuşma içindeydi ve onun morali bozuldukça benim de sinir kat sayım artıyordu.
"Söylediklerimi dinlemiyor musunuz? Annemle konuşmuyorum, diyorum. Probleminiz her neyse benimle değil onunla halledin,"
Yine annesi...
Kadın bir dakika durulmuyordu. Her an bir yerden sorun çıkartıyordu. Asu'nun mutsuzluğunun en büyük sebebi oydu.
Anne ve babası boşandığı için mutlu olmuştu benim güzelim.
Anne sevgisine o kadar açtı ki, annemin ona olan sıcak yaklaşımını hemen benimsemişti. Aralarında güzel bir bağ oluşacağı için sevinmiştim. Kim sevdiği kadın ve annesinin iyi anlaşmasını istemezdi ki. Son yaşanan tatsızlıklar yüzünden bu bağ sağlamlaşmadan kopmuştu.
Asu'nun büyük bir güven problemi vardı. İnsanlara güvenme konusunda tereddütte kalıyordu. Hayatına dâhil olabilmek için çok çaba harcamıştım. Uzun süre onun için Savaş Bey'den öteye geçememiştim. Sınırları oldukça keskindi. Kolay kolay aşılmıyordu.
Onun güvenini kırmaktan ödüm kopuyordu. Kalbini bir kez kırmıştım, buna bir daha cesaret edemezdim. Aramızdaki her şey pamuk ipliğine bağlıydı.
