socialite

3.7

[bade]

Onun attığı konumdaki sahile geldiğimde bir süre sahil boyunca yürümüş, en sonunda da fark ettiğim Tuğra ile adımlarımı o tarafa doğru çevirmiştim.

Açıkçası bugünün böyle gelişeceğini hiç beklemiyordum. Sabah her zamanki gibi saç bakımımı yaptırmak için kuaföre gitmiştim. Her şey buraya kadar iyi hoştu... Ta ki kuaför çıkışında beni bekleyen Aksel'i görene kadar.

Her ne kadar boş vermeye çalışsam da beni ısrarla konuşmak için bir yere davet etmişti. Sonrasında da peşimi tamamen bırakacağını söylemişti. Ben de sessiz sedasız ondan kurtulma umuduyla istemeye istemeye kabul etmiştim.

Tuğra'nın öğreneceğini hiç sanmıyordum. Lakin çok geçmeden işin içinde kimin olduğunu çözmüştüm zaten. Ece aptalı büyük ihtimalle Aksel ile birlik olup bizi ayırma derdindeydi. Anlaşılan son yaptığım şey onun için yeterli olmamıştı.

Düşüncelerimi bir kenara bırakıp sahil kısmına geçtiğimde çok geçmeden Tuğra'nın da dikkatini çekmeyi başarmıştım. Beni görür görmez bir ileri bir geri volta atmasına bir son vermiş, yüzüne alaycıl bir ifade yerleştirerek konuşmaya başlamıştı.

"Oo, Bade Hanım sevgilisini bırakıp nasıl gelmiş buraya?"

Gözlerimi devirdim.

"Bir dinlersen anlatacağım."

"Neyi dinleyeyim? Her şey ortada Bade. Buraya da son kez konuşmak için geldim."

Sakin sakin konuşması beni şaşırtsa da gözlerinin içinde kopan fırtınalara şahitlik edebiliyordum. Sanki her an patlayacak gibiydi ama kendisini tutuyordu.

"Ben onunla buluşmadım Tuğra. Benim gittiğim kuaföre gelmiş. Her salı orada olacağımı sadece kızlar biliyordu. Ece aptalı Aksel ile birlik olup aramızı bozmaya çalışıyor aklı sıra. Eğer onun teklifini kabul etmezsem beni rahat bırakmayacağını söyledi. Amacım sadece onunla konuşup her şeye bir son vermekti."

"Bana neyin açıklamasını yapıyorsun amına koyayım? Basbaya el ele oturmuşsunuz kahve içiyorsunuz!"

Derin bir nefes aldım. Şimdi her şey yerine oturuyordu işte. Birisi ona fotoğrafımızı çekip atmıştı. Nedense onun kim olduğu da gayet ortadaydı.

"O tuttu elimi geri zekalı! Ben zaten hemen geri çektim. Bize böyle bir oyun oynayacaklarını nereden bilebilirdim? Sana da o anın fotoğrafını çekip atmışlar işte. Büyütme artık."

"Nasıl olağan bir şeymiş gibi anlatabiliyorsun kızım sen bunları? Benim yanımda bir tane kız olsa yaygarayı koparıyorsun ama kendin olunca eski sevgilinle görüşmeyi normal karşılayabiliyorsun? Benim anlamadığım nokta bu zaten."

Kendi kendisine içinden bir şeyler mırıldanıp alayla güldüğünde ne yapacağımı bilemeyerek onun sakinleşmesini bekledim. Lakin hiç de öyle gözükmüyordu.

Sinirli olduğu zamanlarda çok çabuk parlıyor, sonra da kendi içine kapanıyordu. Daha önceden gözlemlediğim kadarıyla böyleydi en azından. Ben de elimden gelen tek şeyi yaparak içinde biriktirdiklerini kusmasını beklemeye karar verdim.

"Öğrenmesem ne olacaktı? Aptal yerine koyulup belki de o çocukla görüşmeye devam edecektin. Tuğra nasıl olsa enayi, yaşananların hepsi oyundan ibaretti, rol yapıyorduk der işine bakar değil mi? Gözünde her şey böyle."