Baka Sakali 1 (Alegria Boys Series #1) (Published under Pop Fiction, and MPress)

Kabanata 26

Kabanata 26

Pwede Ba?

Humiga ako sa sofa ng sala. Ayoko namang humiga sa kwarto at baka sundan niya pa ako dun. Katakot! Buti na yung dito lang ako, di bale nang nandyan siya...

"Anong g-ginagawa mo?" Tanong niya.

"Ano pa? Edi natutulog!" Sabi ko.

"Ba't ba ang sungit mo? Ikaw na nga itong binibisita. Hindi mo ba nakikita ang effort ko?"

"Sorry pero nakapikit ako." Nakapikit naman talaga ako.

Kinalabit niya yung braso ko.

"Rosie... Ito naman oh... Anong gusto mo? Pagkain? Ano? Sige na... gagawin ko."

"Hay! Ba't ka pa kasi nandito? Kainis ka naman! Umalis ka na nga lang at tumambay doon sa bukid? Tsaka? Paano ka nakalusot kay Mrs Gonzalo?" Dilat na ako ngayon habang nakahiga at pinagmamasdan ang nakakairitang puppy eyes niya.

Bwiset na hinayupak. Kahit sa ganitong posisyon ay gwapo parin ang kumag. Kitang kita ang hubog ng panga niya... perpektong bone structure. Nakakalaglag ng panty. Tingin niyo kung sa Maynila siya nakatira ay sikat siya? Malamang, huh! Mukha niya palang ulam na! Paano kung isama pa yung katawan? Yung mga 17-year old na ka batch kong lalaki, may muscles nga pero hilaw na hilaw pa kumpara nitong kay Jacob. Mukhang maaga siyang nagbinata at maagang na develop ang muscles dahil dito sa bukid.

Halos masabunutan ko ang sarili ko sa pamumuri sa kanya.

"Ayun, sinabi ko kay Mrs Gonzalo na nag LBM ako. Di ko na mapigilan yung ano... kaya kailangang umalis." Ngumisi siya at tumingin sakin. "Galing ko no?" Kumindat pa.

"Tseh! Sana matuluyan ka!" Inirapan ko na habang nakita ang pag pout niya.

"Ito naman talaga! Ang sama mo! Wala kang pakealam kung mamatay ako..." Nagtampo pa.

"Walang namamatay sa LBM!" Sabi ko.

"Meron no! Pag ma dehydrate ako, mamatay ako."

Umupo ulit ako dahil di ko na mapigilan yung pagtatalo namin, "Edi uminom ka ng tubig nang di ka madehydrate at mamatay, at para mapagpatuloy mo ang walang hanggang LBM!"

"Sama mo!"

Umirap ako at ngumisi habang pinagmamasdan ang malungkot na mukha niya.

Buti yan sayo, kumag ka! Ah! Alam ko na! Papahirapan kita!

"Aray... ginugutom ako." Sabay haplos ko sa tiyan ko. "Makatulog na nga lang nang makalimutan ko ang gutom ko." Sinabayan ko pa ng ubo at paghingi ng tissue para sa sipon.

"Eto." Sabay abot niya sa tissue. "Uh... Anong gusto mong kainin?" Tanong niya.

"Fried chicken... kaso... pritong isda yung nasa kusina... Yaan mo na, makatulog na nga."

"Si-Sige, bibilhan kita."

"Wa'g na!" Overeact naman si ako. "Baka sabihin mo na naman mukha akong pera."