Villaverde Brothers Series 2: Jilting the Fearless✓

Chapter Nine

"Basta ibigay mo 'yan sa kaniya. He already knows what to do about it," I said to Mil while I'm sitting comfortably on the couch in her office.

"Bakit kasi hindi na lang ikaw?" angil niya.

Tiningnan niya ang folder na nilapag ko sa mesa niya kanina. Ang alam niya, nagpapatulong ako kay Jai para sa gagawin kong bahay. Hindi niya alam na tungkol sa business ko 'yon kasi ayaw kong isipin niyang sobrang close na namin ni Jai para magpatulong ako sa plano kong business.

Malisyosa pa naman siya. Kahit walang meaning, lalagyan niya. Baka isipin niya biglang nasa mutual understanding stage na kami ni Jairus kahit hindi naman.

"May photoshoot nga ako bukas sa isang resort. Mamayang hapon ang alis ko kaya ikaw na lang magbigay. Abot mo na lang mamaya pag-uwi mo, nasa iisang bahay lang naman kayo," sabi ko saka lumingon sa katabi kong kanina pa tahimik.

I'm trying to be friends with Raya and it's going well. Though most of the time tahimik lang siya. She doesn't initiate a conversation. She won't talk unless you talk to her. Pero minsan may mga pagkakataon din naman na kapag sinimulan mo na siyang kausapin, magkukuwento na rin siya nang magkukuwento.

I'm not a good conversationalist too kaya hindi ko rin alam kung paano ko siya kakausapin. Mabuti na lang at nandiyan si Mil at alam niya kung paano alisin ang awkward feeling. Kung wala si Mil, parehas lang talaga kaming tahimik ni Raya. Siya na yata ang nagsilbing tulay sa aming dalawa para magkasundo kami at magkapanatagan ng loob.

Baka kung hindi dahil sa kaniya, hindi pa rin kami nagpapansinan nito.

"Tahimik mo naman masyado?" Hindi na ako nakatiis na magtanong.

Mula nang pagkarating namin dito ay hindi pa talaga siya nagsasalita. Paminsan-minsan naman ay sumasabat siya sa usapan namin ni Mil pero ngayon ay kataka-takang hindi. Parang masyadong malalim ang iniisip niya.

"I'm just thinking about something," she answered shortly. Ni hindi nga niya nagawang tumingin man lang sa akin.

Nagkatinginan kaming dalawa ni Mil. Mukhang parehas kami ng iniisip na baka may problema siya.

She can open up to us naman, pero baka hindi rin siya komportableng magsabi kung ano ang pinagdaraanan niya ngayon. Kitang-kita naman sa kaniya na meron.

"Ano ba 'yon?" tanong sa kaniya ni Mil.

Doon niya lang nagawang tumingin sa amin at tipid na ngumiti saka umiling. "Wala. Don't mind me. Mag-usap lang kayo d'yan."

My brows just met. Ang hirap niyang basahin. Hindi mo alam kung anong tumatakbo sa isip niya ngayon. Ni wala kaming idea ni Mil kung anong nangyayari sa kaniya, pero normal lang naman siguro kasi kauumpisa pa lang naman ng friendship namin.

Siguro darating din naman 'yong oras na makakabisado namin siya at isang tingin lang namin sa kaniya ay alam na namin kung ano'ng meron.

Parang kami ni Mil ngayon, kabisadong-kabisado na namin ang isa't isa kaya hindi na namin kailangang magtanong. Basa na namin ang lahat sa amin.

Dumako ang tingin ko sa braso niya na, saka ko lamang napansin ang tattoo na ngayon ko lang nakita. Kinuha ko ang kamay niya at inikot sa pulso at doon nakita ang tattoo niya ng isang bulaklak na hindi ako pamilyar, at sa kahabaan ng kamay niya ay isang phrase na hindi ko naintindihan.

Napatingin din si Mil doon.

"Anong bulaklak 'to?" tanong niya habang hinihimas 'yon.

"Chrysanthemum . . ." sagot niya at napabuntong-hininga. "It's a cover up tattoo. Maliit na crescent moon ang nandiyan dati."