+ម៉ោង12:00 Jungkookក៏ត្រលប់មកពីតាមរកJiminជាមួយសភាពពិបាកមើល លើដៃខាងស្ដាំត្រូវឆូតមួយកាំបិតរហែកអាវ ឯVayនឹងអ្នកផ្សេងជាំមុខ បែកមាត់។ ពេលJungkookចេញទៅនោះមានអ្នកវាយប្រហារតាមផ្លូវ សំណាងហើយដែលកូនចៅគេដឹងទាន់មិនចង់ចូលអន្ទាក់គេបាត់ទៅហើយ
" ចៅហ្វាយយ៉ាងមិចទៅហើយ ត្រូវធ្ងន់ទេ " អ៊ំមេផ្ទះ ចូលទៅជួយគ្រាJungkook ពេលឃើញអាវចៅហ្វាយប្រឡាក់ឈាម
" គ្រាន់តែរបួសបន្តិច គ្មានអីធំដុំទេ " Jungkook និយាយមុខស្មើមុននឹងដើរចូលទៅភូមិគ្រឹះ ភ្នែកគេសម្លឹងរកTaehyungតែមិនឃើញសូម្បីស្រមោល
" Taehyungទៅណា " Jungkook ងាកសួរអ្នកបម្រើ
" ប្រហែលជានៅក្នុងបន្ទប់ហើយ ចាំខ្ញុំទៅហៅគាត់ " អ៊ំមេផ្ទះ
" មិនបាច់ទេ នៅទីនេះហាមនាំគ្នាទៅខាងលើ " Jungkook និយាយសំឡេងមាំបញ្ជាទៅកូនចៅនឹងអ្នកបម្រើ ហាមមិនអោយទៅរំខានគេ គេនឹងទៅចាត់កាក្មេងម្នាក់នោះដែលមិនមកទទួលគេបែរជាសម្ងំក្នុងបន្ទប់ទៅវិញ
Jungkookឡើងទៅខាងលើដោយមិនអោយសំឡេង អ្នកបម្រើក៏បំបែកគ្នាទៅធ្វើការរៀងខ្លួន ដៃមាំបើកទ្វារចូលបន្ទប់របស់រាងតូចដោយមិនគោះទ្វារជាមុន Taehyungគ្រាន់តែលឺសំឡេងទ្វារក៏លើកដៃជូតទឹកសន្សើមដែលចង់ស្រក់មកចេញ ងាកទៅមើលថាអ្នកណាចូលបន្ទប់គេ
" Jungkook ? " Taehyung បែរមុខចេញវិញព្រោះមិនចង់អោយគេឃើញសភាពបែបនេះ
" អូនកើតអី ? យំមែនទេ " Jungkook បង្វែរខ្លួនតូចអោយមកមើលគេ តែTaehyungមិនព្រមងាកមក
" គ្មានអីទេគ្រាន់តែកម្ទេចចូលភ្នែកទើបធ្វើអោយក្រហមទៅ " Taehyung គ្រវីក្បាល
" ចឹងងាកមកមើលមុខបងមក បែរមុខចេញធ្វើអី " Jungkook
" អូនថាមិនអីគឺមិនអីហើយ ឃើញទេហិ~ហិ~ " Taehyung ប្រឹងសើចដាក់រាងក្រាស់កុំអោយគេសង្ស័យថាមុននេះគេយំ តែក៏ប្ដូរមកជាស្លេកពេលឃើញឈាមប្រឡាក់អាវរបស់Jungkook
" បងកើតអី មិចក៏មានឈាម " Taehyung សួរទាំងញ័រមាត់ទើបឃើញរបួសលើដៃរបស់Jungkook
" របួសសាលស្បែកប៉ុណ្ណោះ " Jungkook
" ចាំបន្តិចអូនទៅយកប្រដាប់លាងរបួសអោយបង..... " Taehyung រកចេញទៅតែJungkookទាញគេទៅរកពូក អោយគេអង្គុយលភ្លៅអោបចង្កេះជាប់
YOU ARE READING
មនុស្សពិសេសរបស់ម៉ាហ្វៀ ( ចប់ )
Romanceទោះបងត្រូវចាំអូន១០ឆ្នាំឬ២០ឆ្នាំក៏បងត្រូវចាំ ចាំរហូតអូនត្រឡប់មកវិញ ត្រូវចាំក្នុងចិត្តបង មានតែអូនតែប៉ុណ្ណោះ គីមថេយ៉ុង....។ ចន ជុងហ្គុក គីម ថេយ៉ុង
