Yeniden...

100K 7K 2.9K
                                    

Evet değerlilerim yine ben.

Okumadan önce yıldıza baş ve lütfen kitabın satırlarını parlat.

Jutenya_ 👈🏼 Wattpad hesabımı takip etmeyen arkadaşlar lütfen şurayı tıklayarak takip edin.

Bölüm benim değerli yol arkadaşım EmineulekoluTosun' a geliyor. Canım arkadaşım iyi ki doğdun, iyi ki varsın iyi ki yolun yoluma kesiști.

Ve benim güzel Wattpad ailem unutmayın sizler benim hayal dünyamın evreninde dünyama değinen yıldız tozlarısınız ve hepinizi çok seviyorum.

Bu arada bölüm Azad'ın ağzından geldiği için çok uzun değil hafta için yine bölüm gelecek.

Keyifli okumalar.

Azad'ın bakış açısından...

Yeni gün

Yeni umutlardı.

Ben Azad Saruhan'ım daha küçük yaşında ailesi tarafından fazlalık görülen çocuğum.

9 yaşında annem gözlerimin içine gülümseyerek bakıp intihar etti.

29 yaşında aynı terasta uğruna gözüm kapalı ölüme gideceğim karım intihar etti.

Bugüne kadar hangisi bana daha zordu diye düşünüyorum.

Annemin intihar mı?

Yoksa karımın intiharı mı?

Ama bugün anladım ki ikisi de değil!

Benim  çocuğum ölmüș !
Ben bir evlat kaybetmişim!

Varlığını hiç bilmediğim!
Kokusunu hiç duymadığım!

Acısından haberdar olmadığım!

Hangimize benzerdi acaba diye düşündüğüm!

Benim evladım ölmüş, babası olamadığım!

Şimdi düşünüyorum da ,  acaba bebeğim beni hiç hissetti mi? Ya da , hani son anların da yanında olmamı istedi mi?

Acaba o ölürken ben ne hissediyordum!

Beni çılgına çeviren sorular !

Sonra çok  kızıyorum,acaba diyorum onun kalbi durduğun da ben ne yapıyordum !

Gülüyor muydum?

Belki sokakta gördüğüm veya ekranda izlediğim bir şeye tebessüm ediyordum!

Tamam kabul ,  belki kötü bir evlat , acemi bir aşık,kötü bir eştim!

Beni bunlarla yargılayabilirsiniz !

Yinede bunları bilmeye hakkım yok muydu?

Benden alınanların, hesabını tek tek hepsinden soracağım!

Benim hesabım mahşere kalmayacak!

Yani düşünün,bir parçanı kaybediyorsun ama ondan habersizsin.

Ulan bu nasıl bir acı. Bu nasıl bir sınav ?

En çok yıkan , yakan ,onun varlığından hiç haberdar olmadan onu kaybettim.

Benden bir evlat alındı!

Bana yapılan haksızlığın haddi yok, hesabı nasıl verilecek !

Diyorum ya ,  beynimi bir kurt gibi kemiren cevapsız sorular.

Çocuklarımın benden ayrı geçirdiği zamanı her şeyi bir kenara bırakıyorum , ama bu beni yıkıyor.
Demişmiydim,  bunu bana yaşatan hiç kimseyi affetmeyeceğim.

Mardin'e Tutsak. Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin